| |
ΜΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΕΙΡΑ
Μια γραμματοσειρά στα μάτια σου
Και στην καρδιά σου μια αφασία
Ακόμη μια εικονική πραγματικότητα
Εδώ στην Ευρασία
Οι λέξεις εξαπατήθηκαν με κάθε πρωτοτυπία
Πρόλαβαν κι’αγαπήθηκαν τις πήρε η ουτοπία
ΜΗΝ ψάχνεις στις σελίδες σου να με προσδιορίσεις
Αφού μ’ένα σου χαμόγελο μπορείς να με ετεροκαθορίσεις
Τα λόγια τα πνευματικά σαν δράπανα είναι κρουστικά
Για να τρυπάνε τοίχους
Εσύ όμως ατύχησες με τους δικούς μου στίχους
Ζήσε από’δώ και μπρός με αυλικούς και κόλακες
Να γίνονται στον ύπνο σου Τζέκυλ και βρυκόλακες
Γιαυτό σου υπενθυμίζω ότι μαζί τελειώσαμε
Και αναγραμματίζω το ίδιο και συ νομίζω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
