Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οινόηhttp://imageshack.us/a/img89/8531/nif6.gif" />http://imageshack.us/a/img89/8531/nif6.gif">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130460 Τραγούδια, 269384 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οινόη
 http://imageshack.us/a/img89/8531/nif6.gif
 
έλα ρε χαζέ, το σινεμά είναι δικό μας... θα φτιάξει κι η γιαγιά μου πιροσκί...

Ζωή

Τον Καλομηνά του 1908, στον ουρανό της Οινόης
έπεσε ένα άστρο.
Το ίδιο άστρο το είδαν εχθές
να πέφτει πάνω από την Κατερίνη.
Το είδα κι εγώ κι έκανα μιαν ευχή...

Ποδοβολούσα στα σκαλιά
στο φως απ’ το σκοτάδι
κι άνοιγε πόρτα κι αγκαλιά
ζεστή φωνή και χάδι.

Λες και φοβόταν τα στοιχειά
που κρύφτηκαν ρωτούσα
ξέχυνε μάγια μια ποδιά
και ξάφνου εγώ μιλούσα.

Λέξεις που μοιάζαν μουσική
ζεστό ψωμί στο χέρι
και με ταξίδευ' η Ζωή
σ' άλλους καιρούς και μέρη.

Να 'ρθει τα βράδια μια σκιά
πρόσμενα στο μπαλκόνι
να σπείρει χρώμα και λαλιά
σε μια λευκή οθόνη.

Ανάκατα στη μουσική
του τηγανιού ο ήχος
την ευωδιά του πιροσκί
ψηλά σκορπούσ' ο τοίχος.

Κι είχ' ένα χρώμα ο ουρανός
π' όμοιο του δεν εγίνη
μα τώρα μπλάβος ο καιρός
ξεσπά στην Κατερίνη.

* * *

Φθάνουν εργάτες μυρμηγκιά
στο κτήμα ενός πατέρα
ρίχνουν την πρώτη σαουλιά
καθώς χαράζ' η μέρα.

Μες στο νταμάρι πελεκούν
ακρόλιθα οι πετράδες
ξυλάδες τώρα πιργιονούν
και σβήνουν οι ασβεστάδες.

Πέρα το κεραμιδαριό
τις νύχτες πάλι φέγγει
χώμα φουρνίζει και πηλό
για της Ζωής τη στέγη.

Κι εγώ λιβάνι και κερί
πιασμένος απ' τις μνήμες
γλιστρώ σα φύλλο και κλαρί
στου ποταμού τις δίνες.

Άραγε φτάνει μια ματιά
να στείλει το φιλί μου
στον τόπο που ίσως μια βραδιά
θα 'χω μι' αυλή δική μου.

Ψηλά κοιτάζοντας πολύ
τ’ αστέρια μοιάζουν ίδια
όμως σε μια μικρούλα γη
σωπάσαν τα παιχνίδια.

Έφαγε κι ο Ζάχος το μήλο του...

Θυμάμαι στο τραπέζι σαν σέρβιρε το φαγητό
μια όμορφη χαρά με πλημμύριζε.
Δεν είχε εκεί το πιάτο μου τα περισσεύματα
απ' το χτεσινό τους πιάτο.
Για όλους το ίδιο... μα ίσως για μένα κάτι ιδιαίτερο...
Στο σπίτι εκείνο δεν ήθελα ποτέ να είμαι ένας τους.
Τους άφηνα απλά να νομίζουν πως είναι ότι κι εγώ.

ο Ζαχαρίας λοιπόν, γεννήθηκε στο Ελέ Κερίς...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αν οι λέξεις μου σας φαίνονται πικρές, κοιτάξτε πίσω τους...
 
kantadoros
08-08-2013 @ 08:53
https://www.youtube.com/watch?v=j0oxBglzfko
::520.::
monajia
08-08-2013 @ 09:38
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
kotsani
08-08-2013 @ 10:07
Ανάκατα στη μουσική
του τηγανιού ο ήχος
την ευωδιά του πιροσκί
ψηλά σκορπούσ' ο τοίχος.

Πολύ ωραίες και πολύ δικές μου εικόνες. Ευχαριστώ kantadore!
::rock.:: ::theos.::
athos.ioannou@gmail.com
08-08-2013 @ 10:18
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
08-08-2013 @ 11:51
Έχω ένα φίλο ,που ο παππούς του,γεννήθηκε το 1908
και ζει
δεν τον έχω γνωρίσει....έχω ακούσει όμως τόσα πολλά ::yes.::
kantadoros
08-08-2013 @ 11:58
Έφυγε χτες η Ζωή και θα ξαναδεί τη μάννα της που μας άφησε πριν χρόνια στα 104
και τις εξαδέλφες της 108 και 112.
Είπε πριν φύγει πως θα χτίσει ένα σπίτι εκεί που μένει πια ο πατέρας της...
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
08-08-2013 @ 15:52
::angel.:: ::angel.::
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
08-08-2013 @ 19:17
ΠΟΙΗΣΗ ::theos.::
YABER
08-08-2013 @ 22:11
::up.:: ::up.:: ::yes.::

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=2cQEVmEJdJI
Ναταλία...
09-08-2013 @ 11:40
Λέξεις που μοιάζαν μουσική
ζεστό ψωμί στο χέρι
και με ταξίδευ' η Ζωή
σ' άλλους καιρούς και μέρη.





Ψηλά κοιτάζοντας πολύ
τ’ αστέρια μοιάζουν ίδια
όμως σε μια μικρούλα γη
σωπάσαν τα παιχνίδια.

Εξξαιρετικά και τα δύο Κανταδόρε !!!!!!!!!!!!

https://www.youtube.com/watch?v=2zhAovBQra8
::yes.:: ::theos.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
11-08-2013 @ 10:11
το ταξίδεμα της ζωής....οι μνήμες..τα σκαμπανεβάσματα τους κι ο αλλοιωμένος αρχικός προορισμός...θαυμάσιο Ζάχο!!!!!!καλημέρα ::smile.::
ierapostolos
11-08-2013 @ 12:30
....Κι εγώ λιβάνι και κερί
πιασμένος απ' τις μνήμες
γλιστρώ σα φύλλο και κλαρί
στου ποταμού τις δίνες. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο