| |
Έγραφα τρεις ώρες με μελάνι σ’ ένα χαρτί λευκό… έγραφα αράδες σκόρπιες, σκέψεις πολλές, λέξεις που έβγαιναν με ορμή από μέσα μου…
Δεν σταμάτησα μέχρι που γέμισα όλη την σελίδα πίκρα…
Και είπα τότε να διαβάσω την σιωπή μου.
Κοίταζα για ώρα τις γραμμές που απλωνόντουσαν ολούθε στο πικρό λευκό χαρτί μου….
Όμως δεν διαβάζονταν τα γράμματα, δεν συλλαβίζονταν οι λέξεις…
Μουτζούρες ακαταλαβίστικες… καλλικατζούρες ενός παιδιού!
«Μα έγραφα!» αναρωτήθηκα… «Τι έγραφα;» απόρησα…
Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι ‘ταν τούτη η γραφή.
Ποτέ μου δεν κατάφερα να σπάσω την σιωπή μου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
