| |
Πινελιές μικρές
Αποχρώσεις γκρίζου
Αγκαλιές παλιές
Που σε γυρίζουν πίσω
Γλυκές μπαλάντες
Σου παίρνουν το μυαλό
Σε ταξιδεύουν
σε έναν κόσμο μαγικό
Ρεφ¨
Μα εγώ δεν θέλω πια να ζω σε παραμύθια
Θέλω εσένα φως μου και αυτό είναι αλήθεια
Όμως εσύ είσαι μακριά απ’την ζωή μου
Έλα πάλι εδώ ξανά και πάρε την πνοή μου
Πινελιές μικρές
Σε ασπρόμαυρο φόντο
Αγκαλιές παλιές
Που μου χαρίζουν πόνο
Γλυκές μπαλάντες
Που με ρωτάν γιατί
Στο παραμύθι μου να ζεις
Μια ζωή
Ραπ¨
Σαν μια ανάμνηση γλυκιά θα σε κρατώ
Ότι έζησα μαζί σου ήταν φοβερό
Κάθε σου βλέμμα που μου χάριζες θυμάμαι
Αν και είμαι μονός πλέον δεν φοβάμαι
Αρχίζω συνηθίζω, χωρίς εσένα
Αυτά που έγιναν με μας ήταν γραμμένα
Γραμμένα στην καρδιά, μα τώρα στο χαρτί
Δεν ξέρω πια τι λέω, δεν ξέρω το γιατί
Πριγκίπισσα, αγάπη μου εσύ
Θα σε θυμάμαι, ζωή μου, μια ζωή
Γιατί μου έφυγες ακόμα δεν το ξέρω
Σε παραμύθια τριγυρνάς και υποφέρω
Αλλά να ξέρεις καρδιά μου σ’ αγαπώ
Κι αν με χρειαστείς εγώ θα είμαι εδώ
Εδώ που είμαι δεν θέλω πια βοήθεια
Σου λέω βαρέθηκα να ζω, σε παραμύθια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
