| |
Η συνέχεια από το προηγούμενο. (51)
Ο τρόπος της ομιχλώδους αοριστίας σε συνάρτηση με τα προηγούμενα, μπέρδεψαν την Νάντια ωστόσο, αφήνοντας, ένα βαθύ χασμουρητό προσπάθησε, να δώσει τέλος στην κουβέντα.
Αυτή η συζήτηση, ξεφεύγει από τα διανοητικά μας πλαίσια , όσο να εμβαθύνουμε άκρη, δεν πρόκειται, να βγάλουμε.
Ας αφήσουμε λοιπόν τους ειδικούς να τα βρουν γιατί, εμένα τα μάτια μου κλείνουν από τη νύστα η ώρα πέρασε από μία είπε, καταλήγοντας προτού τους καληνυχτίσει … Άλεξ ,μην αργείς νυστάζω αφόρητα.
Ένα ντουζάκι κάνω αγάπη μου και, σου έρχομαι…
Μη θαρρείς βέβαια πως, θα αποφύγεις, να καταθέσεις την συγγνώμη σου για τα μέχρι πρότινος βεβιασμένα σου συμπεράσματα…
Η Νάντια συγκατάνευσε στην παρατήρηση επιλέγοντας την επιμήκυνση, μιας χασμωδίας.
Η μαμά, είχε κιόλας προηγηθεί , ψιλοροχαλίζοντας στον καναπέ
μοναδική, που ψοφούσε ακόμη για συζήτηση ήταν η Έλσα αλλά, κανείς τους, δεν ανταποκρίθηκε.
Ο Αλέξ, χωμένος κάτω από τον καταιωνιστήρα σαπούνιζε ελαφρά το σφριγηλό του κορμί ενώ, από την ξεχασμένη μισάνοιχτη πόρτα η Έλσα τον κρυφοέβλεπε χαϊδεύοντας αισθησιακά τα στητά της στήθια.
Ξαφνικά, όταν την είδε να τον γλυκοκοιτάζει προσπάθησε, με μια πετσέτα να κρύψει το ερεθισμένο από το ζεστό νερό σφρίγος του κάνοντας της νόημα, να φύγει.
Το αρνητικό του νεύμα, εξέλαβε σαν πρόσκληση τρυπώνοντας στο λουτρό και, κλείνοντας απαλά την πόρτα.
Έλσα, βγες γρήγορα έξω. Μην τυχόν σηκωθεί κανένας και, γίνουμε μαλλιά κουβάρια, είπε ο Άλεξ χαμηλόφωνα.
Δεν πιστεύω, να είσαι δειλός του ψιθύρισε με μάτια, γεμάτα λαγνεία.
Κορίτσι μου είσαι στα καλά σου, τι προσπαθείς να αποδείξεις, πήγαινε έξω. Ξαναψιθύρισε θέλοντας, να την αποτρέψει.
Τώρα, θα προσπαθήσω ακόμη, δεν το έκανα του απάντησε χαμηλόφωνα προσπαθώντας να φέρει από το άνοιγμα της πετσέτας στα καυτά μισάνοιχτα χείλη της το ανασηκωμένο, ανδρικό του μόριο.
Ο Άλεξ, με πολύ κόπο αντιστάθηκε στη διεγερτική πρόκληση τραβώντας απότομα προς τα πίσω, το επίμαχο σημείο.
Στο μουσκεμένο της νυχτικό, διαγράφονταν διάφανα το βεργολυγερό της σώμα, που μαγνήτιζε σεξουαλικά το δικό του.
Από το διάφραγμα της μύτης η αύρα από το νεανικό της άρωμα, εισχώρησε, τρελαίνοντας τα κέντρα ερεθισμού του εγκεφάλου του. Προσπαθώντας να την ηρεμήσει, ανταποκρίθηκε χλιαρά στα ερωτικά της χάδια λέγοντας…
Καρδερινάκι μου! Θέλεις να χαλάσουν οι σχέσεις μας?
Ίσα, ίσα από δω και στο εξής, θα γίνουν στενότερες γαμπρέ και, κουμπάρε μου απάντησε γεμάτη καπρίτσιο με φωνή, βραχνή από πόθο.
Στην ανοιξιάτικη αγκαλιά της η αρνητική του διάθεση, έδειξε να εξανεμίζεται.
Μια βαμβακερή υποψία εσώρουχου, γλίστρησε νευρικά γλείφοντας τους λεπτούς, αστραγάλους της.
Παρασυρμένοι από το στροβίλισμα της απαγορευμένης ηδονής, πλησίαζαν στα όρια, ενός περιστασιακού παραδείσου γεμάτοι, πρόστυχη δίψα.
Ο Άλεξ συνειδητοποιώντας την επικίνδυνη εξέλιξη και, προτού ξεφλουδίσει τον απαγορευμένο καρπό κάνοντας, μια απεγνωσμένη κίνηση την απώθησε βίαια από πάνω του…
Αυτό είναι ανοησία και, τέτοια ανοησία που οδηγεί σε επικίνδυνο αδιέξοδο δίχως επιστροφή, δεν πρέπει να αφήσουμε, να μας παρασύρει.
Έλσα, το κοριτσάκι που ήξερα, έγινε μια όμορφη, ποθητή γυναίκα, ένα αξιολάτρευτο λουλούδι. Αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, να είσαι σίγουρη και εγώ, θα επεδίωκα να σε κατακτήσω τώρα όμως κάτι τέτοιο, το θεωρώ αδιανόητο.
Η Νάντια είναι αδελφή σου την αγαπώ και σε λίγες ημέρες, θα γίνει γυναίκα μου και εσύ η αγαπημένη μου κουνιάδα αξίζει λοιπόν, να ανταλλάξουμε λίγα λεπτά σαρκικής απόλαυσης, διαλύοντας ευτυχισμένες σχέσης, στοργής, εμπιστοσύνης και αγάπης, φτάνοντας τρεις καρδιές στα πρόθυρα της τρέλας?
Κρατώντας την στοργικά από τους ώμους συνέχισε.
Μικρή μου πεταλουδίτσα! Επιδιώκεις να κάψεις τα όμορφα φτερά σου κάτω από τον ωχρό ήλιο, μιας αρρωστημένης κατάστασης που μόνο δεινά, θα φέρει?
Νομίζεις ότι, θα μείνεις αλώβητη? Εσύ, θα υποστείς τη μεγαλύτερη ζημιά.
Ποτέ ξανά, δεν θα μπορέσεις αθώα, να αντικρίσεις στα μάτια την αδελφή σου ενώ ποτέ, δεν θα καταφέρουμε, να ξαναγίνουμε όπως πριν.
Ξαναμμένη δίχως, να ακούει σχεδόν τίποτε, προσπάθησε πάλι να τον αγκαλιάσει λέγοντας με ύφος παρακλητικό…
Σε παρακαλώ, σε θέλω απεγνωσμένα, μη μου το κάνεις αυτό, θα τρελαθώ.
Εγώ σε παρακαλώ και, δεν σου επιτρέπω, να συνεχίσεις αυτό το καταστροφικό παιχνίδι.
Σκουπίσου και, φύγε αμέσως απάντησε επιτακτικά , δείχνοντας αμετάκλητος ,στην απόφαση του.
Νευριασμένη, έστυψε το εσώρουχο της ενώ, με μάτια που πρόδιδαν μανία εκδίκησης, του …πέταξε κατάμουτρα.
Αν νομίζεις, πως είμαι ανέραστη, έχασες την ευκαιρία σου και, σαν βρεγμένη γάτα εξαφανίστηκε αθόρυβα, αφήνοντας στο πάτωμα τα γλιστερά της ίχνη.
Λίγες στιγμές αργότερα ολόγυμνη, ξαπλωμένη στο κρεβάτι της διεγείροντας, με ένταση την κλειτορίδα της σε ,ένα κρυφό προσωπικό παραλήρημα, έβγαλε τα ηδονιστικά της απωθημένα ταξιδεύοντας φανταστικά στη αγκαλιά του.
«Την αυνανιστική της ολοκλήρωση διαδέχτηκε, μια πικρή γεύση αηδίας και, αποστροφής».
«Σιχάθηκε τον εαυτό της πως είχε κατρακυλήσει τόσο χαμηλά? Για ώρα αρκετή, ένα κλάμα βουβό τη συνεπήρε.
«Απογοητευμένη» από τη απόρριψη, μα κατά βάθος, ευτυχισμένη και χαρούμενη για την στάση του τον λάτρεψε περισσότερο!
Σε μια ‘πρόσκαιρη’ για εκείνον στιγμή, όπου πανεύκολα θα μπορούσε να την είχε κάνει δική του, δεν θέλησε, να εκμεταλλευτεί την διψασμένη ερωτική της παρόρμηση. Δεν έχασε τον αυτοέλεγχό. Έδειξε μεγαλείο και χαρακτήρα σαν, πραγματικός άντρας.
Στην εκτίμηση και τον αυτοσεβασμό της «συναισθήματα τα οποία πριν από λίγο βάλθηκε μόνη της να κουρελιάσει», τον τοποθέτησε στο ψηλότερο βάθρο!
Ο Άλεξ ξάπλωσε δίπλα στην αγαπημένη του. Την αφουγκράστηκε τρυφερά, να κοιμάται κουρασμένη. Συλλογίστηκε την Έλσα. «Σίγουρα ο εγωισμός της πληγώθηκε»!
«Ποτέ του, δεν είχε φανταστεί, πως η μικρή παιδούλα από τότε, που για πρώτη φορά τον είδε, ήταν τρελά ερωτευμένη μαζί του».
«Δεν τον ενόχλησε η στάση της, ούτε μπορούσε να της κρατήσει κακία
πιότερο θυμωμένος, ένοιωθε, με τον εαυτό του.
Από δική του απροσεξία εκείνη, άρπαξε με φοιτητική απελευθέρωση την αίολη ευκαιρία, να ικανοποιήσει προσωπικά της απωθημένα.
Αισθάνθηκε ανακούφιση. Ευτυχώς, στον ολισθηρό αυτό δρόμο, δεν την ακολούθησε.
Στο βάθος του μυαλού του αν για το πρώτο λάθος, υπήρχε η σαθρή δικαιολογία, ότι έγινε από πολυήμερη στέρηση και, υπό την επήρεια του ποτού, ένα δεύτερο και, μάλιστα τραγικά ασυγχώρητο, εγκληματικό, δεν μπορούσε με τίποτε, να επιτρέψει στον εαυτό του να ξαναγίνει.
Λυτρωμένος, με …ήσυχη συνείδηση αγκάλιασε την «γυναίκα» του και αποκοιμήθηκε στο πλάι της.
Το επόμενο πρωινό όλοι, ξύπνησαν ξεκούραστοι γεμάτοι χαρούμενη διάθεση.
Με τρόπο, δέχτηκε την ντροπαλή συγνώμη της Έλσας.
Καρδερινάκι! Δεν θέλω, να αισθάνεσαι άσχημα βλέπεις, με το φως της ημέρας όλα τα απαίσια όνειρα, χάνονται, σβήνουν.
Φρόντισε οι σκιές, να φύγουν από τα λαμπερά σου ματάκια και κάποια στιγμή όταν, θα έχουμε χρόνο σου υπόσχομαι, να μιλήσουμε.
Όσο για την σεξουαλική σου παρενόχληση, θα τη εκλάβω σαν νεανικό σου πταίσμα, είπε χαμογελώντας καλοσυνάτα.
Τον κοίταξε, γεμάτη ευγνωμοσύνη!
Η μοίρα όμως, που καχύποπτα διερευνούσε τους αρ’ ολίγον εραστές, δεν είχε πει την τελευταία της λέξη!
Συνεχίζεται….
{Προσοχή: Πνευματικά δικαιώματα, κατοχυρωμένα}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
