Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ιστορίες της Ανταςhttp://youtu.be/gUjBvOL04Tk" />http://youtu.be/gUjBvOL04Tk">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ιστορίες της Αντας
 Ευχομαι καλή Κυριακή σε όλους. http://youtu.be/gUjBvOL04Tk
 
Τους περπάτησα τους δρόμους της αναζήτησης μιας γαλήνης που δεν έμμελε να αναγεννηθεί μέσα στους σκοτεινούς καιρούς μου.
Και να'μαι πάλι εδώ.
Πιο ξένη κι από τους ξένους. Αγγίζω τα πράγματα που κάποτε μου ανήκαν κι΄όλα μου φωνάζουν φύγε.Σέρνω άσκοπα την υπαρξη μου μέσα σ'ενα σπίτι που δεν είναι πια δικό μου. Απορώ γιατί ακόμα μένω. Δεν ανήκω εδώ!
Αλλά που άραγε? Που έχω να πάω αλήθεια και να θεωρήσω πως μου ανήκει?

Το πένθος μου άρχισε πριν 10 μέρες...
Ισως δεν έκλαψα όσο έπρεπε, οσο οι άλλοι θα ήθελαν να δουν. Ισως είπα όσα δεν έπρεπε, όσα οι άλλοι δεν ήθελαν να ακούσουν.
Γκρίζες οι αναμνήσεις μου, ξεθωριάζουν μέσα στην δίνη των γεγονότων. Κάποια ξεχασμένα κίτρινα δάκρυα κρύβονται μέσα στο σκοτάδι κι ο ύπνος δεν φέρνει την λύτρωση.
Σε μια ασπρόμαυρη σκακιέρα προσπαθώ να βρώ την θέση μου ανάμεσα σε μαύρα πιόνια που εχθρικά με κοιτάζουν.Οι βασιλιάδες πήραν τις βασίλισσες σε ασφαλείς τόπους για να μην τις αγγίξει η ανθρώπινη κακία κι οι ιππότες κρύφτηκαν στα ερειπωμένα κάστρα τους, κλαίγοντας στην ανάμνηση των δράκων που πέθαναν.Μόνο τα μαύρα ανθρωπάκια κινούνται σ αυτόν τον μικρόκοσμο των ζοφερών καιρών της απληστίας.
Αχρωμα τα αισθήματα μου!
Κι όμως κάτι είναι έτοιμο να εκραγεί μέσα μου.
Πρέπει να φύγω πριν την έκρηξη....


Μικρό απόσπασμα από τις ιστορίες της Αντας.
Γράφει μιά πολύ καλή μου φίλη Π.Β.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
**Ηώς**
06-10-2013 @ 07:17
Κι όμως κάτι είναι έτοιμο να εκραγεί μέσα μου......πολύ καλό και προσεγμένο κείμενο!!!!!!!!!καλημέρα Γιώργο..
malkon64
06-10-2013 @ 08:37
Εξαίσιο .........!!!!!!!!!!!!!!!

Την Καλημέρα μου Γιώργο και καλή Κυριακή !!!!!!!!!!!!!!!!
ΒΥΡΩΝ
06-10-2013 @ 08:51
::up.:: ::up.:: ::up.::
galanidoy
06-10-2013 @ 09:34
Και να'μαι πάλι εδώ.
Πιο ξένη κι από τους ξένους. ::up.:: ::hug.::

καλημερα... ::up.::
marisotri
06-10-2013 @ 09:40
Αχρωμα τα αισθήματα μου!

Η καλύτερη περιγραφή!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.::
rania.foka@yahoo.co.uk
06-10-2013 @ 09:47
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
06-10-2013 @ 10:17
Εξαιρετικό.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Καλημέρα
ALIROS
06-10-2013 @ 12:59
Κι όμως κάτι είναι έτοιμο να εκραγεί μέσα μου.
Πρέπει να φύγω πριν την έκρηξη.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Pavlos Melas
06-10-2013 @ 14:21
Μόνο τα μαύρα ανθρωπάκια κινούνται σ αυτόν τον μικρόκοσμο των ζοφερών καιρών της απληστίας.
Αχρωμα τα αισθήματα μου!
Κι όμως κάτι είναι έτοιμο να εκραγεί μέσα μου.
Πρέπει να φύγω πριν την έκρηξη....

Εξαιρετικό!!!!!!!!καλή Κυριακή Γιώργο
ierapostolos
06-10-2013 @ 15:50
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
8EIA_LOLA
06-10-2013 @ 17:02
::yes.::
ΚΑΝΕΛΛΑ_ΓΙΩΤΑ
06-10-2013 @ 19:14
::up.:: ::rock.:: ::up.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
06-10-2013 @ 23:12
ισως πραγματι να μην ανηκουμε σ' αυτον τον γηινο κοσμο,...εξαιρετικο!!! ::smile.::
argyrisk
07-10-2013 @ 13:28
Καλό απόγευμα Γιώργο!
Τι να πω!
Μέσα λίγες λέξεις τα είπε ΟΛΑ η μικρή μας Αντα!
Τόσο ειλικρινά, τόσο απλά,τόσο δυνατά και πάνω από όλα,Αληθινά!
Συγχαρτήρια και στους δυο σας.
ταπεινος ναρκισσος
10-10-2013 @ 13:46
Οι βασιλιάδες πήραν τις βασίλισσες σε ασφαλείς τόπους
για να μην τις αγγίξει η ανθρώπινη κακία κι οι ιππότες
κρύφτηκαν στα ερειπωμένα κάστρα τους, κλαίγοντας στην
ανάμνηση των δράκων που πέθαναν.Μόνο τα μαύρα
ανθρωπάκια κινούνται σ αυτόν τον μικρόκοσμο των ζοφερών
καιρών της απληστίας.Αχρωμα τα αισθήματα μου!
Κι όμως κάτι είναι έτοιμο να εκραγεί μέσα μου.
Πρέπει να φύγω πριν την έκρηξη...
Ταύτο το αγαλλιασμένο κείμενο,με καθρεπτιζομένη
ομορφοσύνη,προσήνεμα προσηκειώθηκα,στην ειλικρινή
ευκρινή μέθεξη των απροσφεγγίστων συναισθημάτων μου.
Τα οποία απροσμάχητα ανεφελώτα προαίρισαν,από την
προορισμένη κεχαριτωμένη δροσοσταλάστη εκθαμβωμένη
ευμορφία,αειθαλή ευγενεία του.Τα οποία συμπορεύθηκαν,σαν
εξαγνισμένα φύλλα,στην ενοροματική ευεργεσία σας,του
αποθεωμένου ευελπιζομένου καλλιπνεύστου πονηματός σας.
Θεσπέσιο θεοπνεύστο απομεσήμερο σου εύχομαι Γίωργο.


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο