Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάποια παιδιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130590 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάποια παιδιά
 Καλημέρα στιχοοικογένεια.. με βαριά διάθεση σήμερα... - ε -
 
Κάποια παιδιά που δεν γνωρίσανε πατέρα
Και μπαινοβγαίνουν σ' ένα σπίτι ορφανό
Βλέπουν τη θλίψη να πλανάται στον αέρα
Και κάθε όνειρό τους χάνεται.. κενό...

Κάποια παιδιά που αναθρέφονται μονάχα
Δίχως αδέλφια ν' ανταλλάξουν μια αγκαλιά
Όλοι νομίζουν πως χαμένα είναι τάχα
Και τη χαρά δεν θ' αντικρύσουνε σταλιά...

Μα είναι εκείνα τα παιδιά.. τα στερημένα
Που ανασαίνουνε τα "θέλω" της ζωής
Φυτεύουν σπόρους μες στα δάση τα καμμένα
Και τους θεριεύουν με το πείσμα της οργής...

Ξεσπούν στη μάνα που τα έφερε στον κόσμο
Μα νιώθουν τύψεις πιότερο.. παρά θυμό
Και ζωγραφίζουν έναν κήπο από δυόσμο
Για ν' απαλύνουν της μητέρας τον καημό...

Κάποια παιδιά με ζήλο ρίχνονται στις τέχνες
Για αναγνώριση, χαρά κι αποδοχή
Με τα πινέλα τους, τα πλήκτρα και τις πένες
Χτίζουν τον κόσμο που ποθούν απ' την αρχή...

Μα η ψυχή η παιδική δεν μεγαλώνει
Την αθωότητα σφραγίζει στην καρδιά
Μες στην σκληρότητα ραγίζει και ματώνει
Μα έχουν κράση ατσαλένια τα παιδιά !...

Όμως αλοίμονο αν κάποτε αλλάξουν
Κι ακολουθήσουνε τα " πρέπει " των πολλών !
Με τρόμο ψάχνουν ένα στήθος να θηλάσουν
Δίχως μητέρα.. σ' ένα στείρο παρελθόν...





14-15/9/2010





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Οικογένεια,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
**Ηώς**
23-10-2013 @ 08:26
Φυτεύουν σπόρους μες στα δάση τα καμμένα..............
κάποια παιδιά....πολλά παιδιά Μαρία μου!!!!!!!καλημέρα! ::love.::
Sofitsa
23-10-2013 @ 08:41
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
grifos
23-10-2013 @ 08:45
::up.:: ::yes.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
23-10-2013 @ 09:19
..Η τελευταία στροφή ιδίως....
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Τσακίρη Χαρά
23-10-2013 @ 09:23
Βαρύ κι ασήκωτο..... και ευαίσθητο το σημερινό σου κορίτσι όμορφο!!!!
pennastregata
23-10-2013 @ 09:25
"Με τρόμο ψάχνουν ένα στήθος να θηλάσουν
Δίχως μητέρα.. σ' ένα στείρο παρελθόν..."
Πόσο ισχυρή είναι η κληρονομιά των βιωμάτων μας...

rania.foka@yahoo.co.uk
23-10-2013 @ 09:32
ΘΑΥΜΑΣΙΟ!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
La Petite
23-10-2013 @ 10:27
Καλημέρα.. η Γιαγιά μου έλεγε κάποτε, όταν είσαι έτσι, άσε τη βαρειά και πιάσε την ελαφριά.... ::up.:: ::up.::
Ιχνηλάτης
23-10-2013 @ 10:31
::lick.:: ::lick.:: ::lick.::
Lionara
23-10-2013 @ 11:06
::theos.::
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
23-10-2013 @ 12:18
ΕΥΓΕ !!! ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
23-10-2013 @ 12:36
Μα είναι εκείνα τα παιδιά.. τα στερημένα
Που ανασαίνουνε τα "θέλω" της ζωής
Φυτεύουν σπόρους μες στα δάση τα καμμένα
Και τους θεριεύουν με το πείσμα της οργής...


!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
GRHGORHS K
23-10-2013 @ 12:51

Μα η ψυχή η παιδική δεν μεγαλώνει
Την αθωότητα σφραγίζει στην καρδιά
Μες στην σκληρότητα ραγίζει και ματώνει
Μα έχουν κράση ατσαλένια τα παιδιά !...

ΥΠΈΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
smaragdenia
23-10-2013 @ 13:19
Μα η ψυχή η παιδική δεν μεγαλώνει
Την αθωότητα σφραγίζει στην καρδιά
Μες στην σκληρότητα ραγίζει και ματώνει
Μα έχουν κράση ατσαλένια τα παιδιά !...

Όμως αλοίμονο αν κάποτε αλλάξουν
Κι ακολουθήσουνε τα " πρέπει " των πολλών !
Με τρόμο ψάχνουν ένα στήθος να θηλάσουν
Δίχως μητέρα.. σ' ένα στείρο παρελθόν...

ΕΤΣΙ ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ.........

ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ.........

::up.:: ::up.:: ::up.::
G.LEOU
23-10-2013 @ 15:33
::5156.::
::4076.::
Πάρα μα πάρα πολύ ωραίο.
Πανέμορφο το ποίημα σου Μαρία Χ.
::love.:: ::hug.:: ::love.::

Καλό μεσημέρι.
hellen!
23-10-2013 @ 17:21
Μαρία, σου χω ξαναπεί πως γράφεις υπέροχα; ::theos.::
Απεριόριστος
23-10-2013 @ 17:27
Υπέροχο!!
Καλησπέρα.
nadin1974
23-10-2013 @ 18:56
Μα η ψυχή η παιδική δεν μεγαλώνει
Την αθωότητα σφραγίζει στην καρδιά
Μες στην σκληρότητα ραγίζει και ματώνει
Μα έχουν κράση ατσαλένια τα παιδιά !...
::smile.:: ::hug.:: ::yes.::
Καλησπερα Μαρία!
Νικηφόρος Ουρανός 38
23-10-2013 @ 19:34
Καλησπέρα Μαρία!
Ένα υπέροχο ποίημα,
με την υπογραφή σου!
DANAIMAIOU
23-10-2013 @ 20:31
Καλησπέρα.
Τα λόγια είναι περιττά
Μοναδικό!!!!
::love.:: ::up.:: ::love.::
La Petite
23-10-2013 @ 22:12
::mad.:: ::laugh.:: ::5412.:: ??
CHЯISTOS P
23-10-2013 @ 22:20
Παράδειγμα για όλους τα παιδιά
και θησαυρός που ακριβοθώρητα κρατούμε !
αχ ! πώς αξίζουν οι θυσίες μας γι΄ αυτά,
και πόσο πρέπει την ζωντάνια τους να ζούμε !
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο