Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: θολή αναπνοή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 θολή αναπνοή
 
η καύτρα του τσιγάρου θολή αναπνοή
φεγγάρι μέσα στο μαύρο κι μυρωδιά μου , εσύ
η μοναξιά κι πλάνη αλήθειες φυλακές
ενώνουν κ χωρίζουν του κόσμου σιωπές
ανείπωτο μου ρίγος και χείλια μου βωμοί
στα χέρια της δονείτε της σάρκας η φωνή
σαν άστρο πλανεμένο σε ξένο ουρανό
αμάραντε μου χρόνε μόνο εσύ κ εγώ
για πες μου τι ανήκει στη φλόγα που κρατώ
το σώμα μου που καίει το ύστατο κενό
χιλιάδες χρόνια τρέλας ο δρόμος της ζωής
δακρύζει απ τα βάθη τ άστρο τη αυγής
ο κύκνος της αγάπης χρώμα στο λυκαυγές
ενώνει κ χωρίζει του κόσμου σιωπές


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι αν αλυχτάνε τα σκυλιά του κόσμου τα φεγγάρια πάντα θα βρίσκει η άνοιξη καλοκαιριών αχνάρια
 
ΒΥΡΩΝ
23-10-2013 @ 13:37
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Καλαίσθητο και περιεκτικό !.....
Αγνή
23-10-2013 @ 13:57
δακρύζει απ τα βάθη τ άστρο τη αυγής
πολύ μου αρέσει αυτός ο στίχος...
Pavlos Melas
23-10-2013 @ 14:12
χιλιάδες χρόνια τρέλας ο δρόμος της ζωής
δακρύζει απ τα βάθη τ άστρο τη αυγής

Υπέροχο Δημήτρη!!!!!!!!!!
elsa98
23-10-2013 @ 14:20
ο κύκνος της αγάπης χρώμα στο λυκαυγές
ενώνει κ χωρίζει του κόσμου σιωπές

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! τι να πω για τη γραφή σου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αναπάντεχος
23-10-2013 @ 14:20
σαν άστρο πλανεμένο σε ξένο ουρανό
αμάραντε μου χρόνε μόνο εσύ κ εγώ ::up.:: ::up.:: ::up.::
YABER
23-10-2013 @ 14:27
::yes.:: ::yes.:: ::up.::
Tessi
23-10-2013 @ 14:35
!!!!!!!!!
rania.foka@yahoo.co.uk
23-10-2013 @ 18:11
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
23-10-2013 @ 18:25
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
nadin1974
23-10-2013 @ 18:46
για πες μου τι ανήκει στη φλόγα που κρατώ
το σώμα μου που καίει το ύστατο κενό
χιλιάδες χρόνια τρέλας ο δρόμος της ζωής
δακρύζει απ τα βάθη τ άστρο τη αυγής
::theos.:: ::yes.::
με μια ανάσα ...μέσα από τη ψυχή !
Καλησπέρα Δημήτρη
pennastregata
23-10-2013 @ 20:12
"αμάραντε μου χρόνε μόνο εσύ κ εγώ
για πες μου τι ανήκει στη φλόγα που κρατώ"
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
DANAIMAIOU
23-10-2013 @ 20:46
ο κύκνος της αγάπης χρώμα στο λυκαυγές
ενώνει κ χωρίζει του κόσμου σιωπές ::up.:: ::up.:: ::up.::
konmark
23-10-2013 @ 21:09
::1255.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
23-10-2013 @ 22:20
ο κύκνος της αγάπης χρώμα στο λυκαυγές
ενώνει κ χωρίζει του κόσμου σιωπές
::angel.:: ::love.:: ::angel.::
ΝΙΚΟΣ P
23-10-2013 @ 22:54
Υπέροχο ::up.::
**Ηώς**
23-10-2013 @ 23:09
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο!!!!!!!
ταπεινος ναρκισσος
25-10-2013 @ 21:55
Όμορφε Δημήτρη,ως προς την ενουρανία ευσεβεία ευελπισία,
των ευέργετων στίχων σου,καλησπέρα σου.
Χιλιάδες χρόνια τρέλας ο δρόμος της ζωής
δακρύζει απ τα βάθη τ άστρο τη αυγής
ο κύκνος της αγάπης χρώμα στο λυκαυγές
ενώνει κ χωρίζει του κόσμου σιωπές.
Διακατέχομαι από την δροσοσταλάστη γνώση,ότι αυτό το
αρχαγγελλίο ευελπισίας,ως προς την καθρεπτιζουμένη
ευεργεσία ομορφία,θεόπνευστο λαύρας ευανάγνωσμα σου.
Διατρανώνει και μεγιστοποιεί τις μεθυστοφελείς ακατάκριτες
αξιοσύνευτες αξίες,του έρωτα και της απανταχού πληρωμένης
αχραζωμένης,ταξιδευωμένης και ζωγραφιζωμένης αγάπης.
Ποίον το πανωραίον χρώμα των προσωδιακών στίχών σου.
ο κύκνος της αγάπης χρώμα στο λυκαυγές
ενώνει κ χωρίζει του κόσμου σιωπές.
Διότι δύναται πολλοί έρωτες να γεννιούνται και να πεθαίνουν
θριαμβικά,στο αδαμάντινο αδιατάραχτο πέρασμα του χρόνου.
Σημαίνον σημαντικό σημάδι,της πεφωτισμένης πορείας
του ανθρώπου,ως προς την χαρμοσύνη ζωή,της ζώσας
ευσεβιασμένης δημιουργίας.Όμως αυτή η αναδρασκελισμένη
θεσπεσία προσπαθεία,για την ελευθερία αναπόδραση και για
την φιλοσοφημένη αναδράνιση της αγάπης και του έρωτος.
Δεν συμπίπτει καθόλου,με τις διευθυντήριες πολιτικές όσων
μας διατρανώνουν.Το γλυκογόνο παφλασμά σου Δημήτρη,
είναι ρομαντικό,ενοροματικό και ευτυχισμένο για την εποχή
μας.Αλλωστέ οι ευαίσθητοι αργούν,όπως το ενατενίζεται
αφουγκραζωμένο τραγούδι της Γαλάνης και του Καρασούλου.
Χρόνια σου πολλά με κάθε ευτυχία σου ακροάσομαι
ευφρόσυνα.Σου εύχομαι να έχεις θεσπέσιο συνεσταλμένο,
αισθαντιωμένο ευσεβιότητας και δημιουργικής ευαισθησίας
ξημέρωμα.


eythis
27-10-2013 @ 08:34
ο κύκνος της αγάπης χρώμα στο λυκαυγές
ενώνει κ χωρίζει του κόσμου σιωπές

Εξαιρετική ποίηση ..............................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Χρονια σου πολλά και καλή Κυριακή Δημήτρη!!!
Aνδρέας Lark
29-10-2013 @ 17:37
"η καύτρα του τσιγάρου θολύ αναπνοή"...
"στα χέρια της δονείται της σάρκας η φωνή"...
''το σώμα μου που καίει το ύστατο κενό''...
"ο κύκνος της αγάπης χρώμα στο λυκαυγές"...
...πένα και πινέλο μαζί...!!!
ierapostolos
24-11-2013 @ 12:20
....χιλιάδες χρόνια τρέλας ο δρόμος της ζωής ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο