| |
| | Ο επικήδειος μιας πόρνης … |  | | | Παρέλυσα στο φίλημα της ταραντούλας ... μα είμαι ακόμα εδώ ... | | |
*
Την αρετή σου ψάχνεις μα προδίδεσαι
στης πρέζας την χαρμάνα βουτηγμένη,
με δουλοπρέπεια να σέρνεσαι χαμένη
στους φαύλους εραστές σαν παραδίνεσαι.
Μια κιβωτός που διάλεξε να μπει το φως
από τις γρίλιες σκονισμένου παραθύρου,
έτσι γεννήθηκες ... στην μήτρα του απείρου
του αληθινού και του ωραίου ουραγός.
Σε φθόνησε ο ευνούχος που σε βάφτισε
σταλαγματιές από λουλά μεταλαβαίνεις,
κάνοντας έργα, δίχως να ...καταλαβαίνεις
το γάλα σου η ειμαρμένη λάκτισε.
Κάποιοι απόκληροι, της σκέψης εκδορείς
σε παραδώσανε στον δήμιο σφαχτάρι,
ξέπνοη `πόμενες ... σαν ήρωα κουφάρι
κατάματα το πεπρωμένο να θωρείς.
Λαθραία πάντα ... κλοπιμαία η χαρά
παλεύεις άνισα με κείνη την κατάρα,
ο κλήρος σου `λαχε να σαι κόρη σε φάρα
που σκύλα γέννησε με αετού φτερά.
Στην ιστορία μια τυχαία αυλακιά
πύρινο άροτρο όργωνε την ψυχή σου,
διαμελίζοντας την παιδική ευχή σου
τις αμαρτίες σου ονόμασες προικιά.
Κοινή σε φώναζαν νεκροί και ζωντανοί
κι ας ζούσε μέσα στην καρδιά η παρθενιά σου,
είχαν το χρώμα της ερήμου τα μαλλιά σου
κι ήταν το γέλιο σου εικόνα αυγινή .
Το πέταγμά σου, μαύρη πτήση στο κενό
φυματική σε σκοτεινό ιερατείο,
ήταν τα χρόνια σου μονάχα είκοσι δύο
γυμνό κι αστόλιστο το μπούστο το φτενό.
Σε στοιχειωμένες, δίχως χρώμα οροφές
πόλεμο έδινες ... νικώντας την σκιά σου,
φίδια τυλίγονταν στο σώμα τα μαλλιά σου
ωχρές παρέρχονταν οι φαύλες εποχές.
Στου ξεπεσμού σου την αφόρητη ντροπή
σα βδέλλα `ρχότανε κρυφά να φαρμακώσει,
να κερματίσει και να αποδυναμώσει
κάθε αντίσταση … της κόκας το φιλί.
Στριφτά τσιγάρα με καπνά μαροκινά
παρακαλάς για ένα άγγιγμα της μάνας,
θανάτου άρωμα, οσμή μαριχουάνας
μόλις βραδιάζει, το ταξίδι ξεκινά.
Στων πεπραγμένων την ορμή αιμορραγείς
χαρακωμένες στο κορμί σου οι ημέρες,
συντρίμμια σκόρπια στης απόλαυσης τις ξέρες
των χίλιων φεγγαριών το φως αναπολείς.
Πάνω σε λαμπερές και καφετιές γραμμές
διαδρομές χαοτικές ο νους υφαίνει,
ο διχασμός το ρυπαρό σου χθες ξεπλένει
στις κοκαΐνης τις λευκές οροσειρές.
Στου όμπιου την κολασμένη έκσταση
σκυφτή βυζαίνεις ασιάτικο αφιόνι,
το κύτταρό σου με αναίδεια αλώνει
δίνοντας στην κενή ζωή σου έμφαση.
Με της ελπίδας το καντήλι σου σβηστό
νύφη του δαίμονα στην κόλαση ταγμένη,
χαοτική ... με ηθική καθημαγμένη
σ` ένα πορνείο περιμένεις τον Χριστό.
Τ` ανήλιαγό σου ... ποθητό, στητό κορμί
δεν είχε ανάγκη από μύρο και φτιασίδια,
τώρα στα έσχατα και στα αποκαΐδια
γροθιά χτυπάει στο μαχαίρι με ορμή.
Γυμνή ασκήτεψες δεκαετίες τρεις
σε βάθρο άλικο σου στήσαν ανδριάντα,
με τέλι σ` έδεσαν και τρίχινο ιμάντα
γενιές σε πόθησαν ... αισίως δεκατρείς.
Σε μύριες κούρνιασες φευγάτες αγκαλιές
σπέρματα χύθηκαν καυτά στα σωθικά σου,
μα κείνο που `κρυβες, βαθειά μες την καρδιά σου
ήτανε μύρο από χίλιες πασχαλιές.
Ζητιάνα ... αόμματη, προσεύχεσαι γυμνή
σε ατραπούς παραπατάς ερινυώδεις,
φίλοι σου ήταν ο Ιησούς και ο Ηρώδης
με θαυμασμό και δέος ... το Χάος σε εξυμνεί.
Στα βορινά παράλια της Αφρικής …
τρέχεις γυμνόστηθη ... στις όχθες του Βοσπόρου ...
στης παπαρούνας …στο ταξίδεμα του σπόρου ...
εκστασιάζεσαι ... το Φως πολιορκείς.
Θυμάμαι ήτανε του Πάσχα Κυριακή
σακάτης ήλιος, ρούχα γιορτινά φορούσε,
όσο κι αν σπάραζε η ψυχή κι αν προσπαθούσε
βαραθρονότανε `κείνη η ιαχή.
Περιπλανώμενος σε μαύρη καταχνιά
κάπου στο Κάιρο ... θε νάτανε Φλεβάρης,
μούπες δειλά ... ο θεριστής κι ο αλωνάρης
να με βρουν θέλω σε αγγέλων γειτονιά.
Στα μέρη του Ισλάμ κάθε που βρίσκομαι
κάτι στα μέσα μου λειώνει τα σωθικά μου,
σκίζει τη σάρκα μου ... πατάει τα ιερά μου
στης ιστορίας την κλεψύδρα αναλίσκομαι.
Του πόθου ιέρεια ...του έρωτα θεά
βρέθηκα μέσα σου μια νύχτα του Χειμώνα,
με κείνη την κρυφή του νου κρυψώνα
με τρόπο μυστικό επικοινώνησα.
Στην κολυμπήθρα σου ήρθα να βαφτιστώ
ένας αιώνιος δεσμώτης του μοιραίου,
υιός χωλός ... προσκυνητής του Ναζωραίου
στο αναπόφευκτο γυμνός να βυθιστώ.
Χωρίς να θέλω έκανα μια προσευχή
δεν ξέρω αν θα `πρεπε να σπάσω την σφραγίδα,
μα λέω ότι σε κυκλώνα καταιγίδα
στον κόρφο σου έκλαψα ... σαν μάνα κι αδελφή.
Κι όλοι θα πούνε σαν σιγήσει ο αχός
λόγους πικρόχολους ... το ρέκβιεμ μιας πόρνης,
κι όταν εισπράξει τους δασμούς του ο τελώνης
θα καταπιεί το όραμα ... μαύρος καπνός .
Μια γκρίζα νύχτα ... ξεδοντιάρα ... σκοτεινή
σαν φάρος έλαμψε αραβικό χατζάρι,
κι ήρθε στο άτι του το μαύρο να σε πάρει
παρθένος πρίγκιπας ... εσένα τη φτηνή.
Αντικαθρέφτισμα ατόφιου ασημιού
η πούλια σ` έκλαψε και ο αποσπερίτης,
θυσία ζώσα στον βωμό της Αφροδίτης
σαν η μορφή σου πήρε όψη αγριμιού.
Μόνη και άκλαφτη στο φως αναχωρείς
και χαυνωμένη τον Αχέροντα διαβαίνεις ,
στην όχθη αντίπερα σε δράκο ανεβαίνεις
αφού δεν βρίσκεται να σε υποδεχθεί κανείς.
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | kourelis.efstratios@gmail.com | | | |
|
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
31-10-2013 @ 05:14 | ΤΟ "ΚΑΚΟ" ΟΤΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ ! ...
.
ΦΙΛΕΣ - ΦΙΛΟΙ
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ !
ΚΑΤΑΘΕΤΩΝΤΑΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΓΙΕΣ ...
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ ...
.
::wink.:: | | Αναπάντεχος
31-10-2013 @ 06:52 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
31-10-2013 @ 07:31 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | GRHGORHS K
31-10-2013 @ 08:49 |
Κάποιοι απόκληροι, της σκέψης εκδορείς
σε παραδώσανε στον δήμιο σφαχτάρι,
ξέπνοη `πόμενες ... σαν ήρωα κουφάρι
κατάματα το πεπρωμένο να θωρείς.
Λαθραία πάντα ... κλοπιμαία η χαρά
παλεύεις άνισα με κείνη την κατάρα,
ο κλήρος σου `λαχε να σαι κόρη σε φάρα
που σκύλα γέννησε με αετού φτερά.
καλημέρα καλέ μου φίλε ,χείμαρρος απίθανος,έγραψες!!! | | Lionara
31-10-2013 @ 09:48 | "Σε φθόνησε ο ευνούχος που σε βάφτισε"
"διαμελίζοντας την παιδική ευχή σου
τις αμαρτίες σου ονόμασες προικιά. "
"παρακαλάς για ένα άγγιγμα της μάνας"
"φίλοι σου ήταν ο Ιησούς και ο Ηρώδης
με θαυμασμό και δέος ... το Χάος σε εξυμνεί. "
"στην όχθη αντίπερα σε δράκο ανεβαίνεις
αφού δεν βρίσκεται να σε υποδεχθεί κανείς. "
ΑΥΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΑ
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΟΛΟ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Mπουρμάς
31-10-2013 @ 10:20 | Στράτο σου βγάζω το καπέλο! Τέλειος!!!!::4076.::::4076.::::4076.:: | | ΒΥΡΩΝ
31-10-2013 @ 10:27 | ::4076.::::4076.::::4076.:: | | σκορπίνα
31-10-2013 @ 15:40 | Από τα ωραιότερα σήμερα στο στιχοι. | | **Ηώς**
31-10-2013 @ 18:27 | ένας καταρράχτης πραγματικά !!!!!δεν μπορώ να πω κάτι άλλο!!!!!!!την καλησπέρα μου!!!!!!!!!!! ::theos.:: | | Marios Nk
09-11-2013 @ 12:46 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Απλά φοβερό(Με όλες τις σημασίες του επιθέτου!!!)
| | Μαυρομαντηλού
28-11-2013 @ 17:07 | ΌΤΑΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΑΜΟΙΒΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΟΡΝΕΙΑ.
ΌΤΑΝ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΜΟΙΒΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ.......;;;;;;;;;;
ΌΤΑΝ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΑΜΟΙΒΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ....;;;;;;;;;;;;;;
ΌΤΑΝ Η ΙΕΡΟΣΥΝΗ ΑΜΟΙΒΕΤΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ....;;;;;;;;;;;;;;;
| | ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
14-01-2014 @ 13:42 | Στου όμπιου την κολασμένη έκσταση
σκυφτή βυζαίνεις ασιάτικο αφιόνι,
το κύτταρό σου με αναίδεια αλώνει
δίνοντας στην κενή ζωή σου έμφαση ...
Με της ελπίδας το καντήλι σου σβηστό
νύφη του δαίμονα στην κόλαση ταγμένη,
χαοτική ... με ηθική καθημαγμένη
σ` ένα πορνείο περιμένεις τον Χριστό ...
Όταν οι αναφορές είναι βιωματικές, τότε κάποια πλάσματα αγγίζουν την θέωση ... και εσυ δεν μπορείς να τα αγγίζεις ... απλά να πεις δυό λόγια για πάρτη τους ...
. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
