[align=center]
Ξανά το ονειρεύτηκα πως δίπλα σε ποτάμι
αντάμα πως ψαρεύαμε μικρή μου Γιαπωνέζα
και κράταγες στο χέρι σου ένα μακρύ καλάμι
και πέταγες παράξενα μακρυά την μεσσηνέζα
Γονυπετής έτρωγες ρύζι βραστό άσπρο καρπό
σε έβλεπα καμάρωνα που πασπάλιζες με κάρυ
πέδιλα καλτσάκια, ολόσωμο φορούσες κιμονό
περπάταγες με βήματα μικρά και με περίσσια χάρη.
Βράδυ σαν γονατίζαμε και αρχίζαμε τ' αστεία
προτάσσοντας προβάλανε λόφοι δυο άσπρα στήθια
Ζεστό σάκε με κέρναγες δίπλα από την εστία
και οι σκιές φαινότανε στα απέναντι τα σπίτια.
Πέρασαν χρόνια όταν ξυπνώ γλυκό τ' όνομά σου
και να θυμάμαι το κορμί που πάντα θα μου λείπει
έρωτα που θυσίασα φεύγοντας απο κοντά σου
κοιτάζω την ανατολή και αναπολώ με λύπη
