| |
στην αγορα οι κρακτες διαλαλουσαν την πραματεια
και η πολη η γεματη αμαρτιες
διχως εγνοιες
πουλουσανε τους δουλους δυο δυο
και παιζανε στα ζαρια τον βιο
και κανανε οργια καθε νυκτια στα πλουσια παλατια
και ηταν ολα ομορφα στη πολη της ακολασιας
και ο πιο γερος σε ηλικια εμπορος
που εγραφε στο κουτελο του 70 χρονια
εκοιταζε τα φυλλα του τσαγιου για να πωλησει
και εκανε παζαρια με τον εμπορα
δυο δουλες για 50 κg τσαι
δυο δουλες να του σιαξουνε τα δικα του παθη
και ας ητανε αυτος με το ενα ποδι εις τον αδη
και ενας αγγελος που εσταθει για λιγο
για κατι αιωνες φυλακας της πολης
ειδε το αδικο του κοσμου και ποναει
εσταθει ομπρος στον θρονο τον φλογερο
αυτον που μονο οι αξιοι τον βλεπουν
και λογο ειπε φοβερο
και λογο ειπε με παθος
φωτια και στακτη να γενει η καταραμενη πολη
αυτη που την ενοιαζουνε μονο επιθυμιες
εκει που οι ανομοι θησαυριζουνε
και πουλανε χρονια και ζωες
και τα παθη ολλο κεντριζουν
φωτια να γινει και θειαφι οι κατοικοι
που τον ανθρωπο εκμεταλευονται σαν να ναι ριφι
και το ονομα που τους δοθηκε δεν τους αρμοζει
απο χαμηλα εις τα ψηλα ο θρονος σειστη
και μια βοη ακουστηκε
σαν απο κυμα μαυρο
που απο το ερεβος του μαυρου ωκεανου αρχινα
και με δυναμη την θαλασσα σκιζει
εις αυτους το πυρινο σπαθι
εις αυτους η φλογα της οργης μου
τα σοδομα και γομορα να χαθουν
κανεις εκ των ανομων να μη γλιτωσει
εξων αυτων που ακομα σεβονται
εξων αυτων που ακομα ακουνε
μια λιμνη απλωνεται νεκρη
στη θεση αυτη της πολης
λενε πως ηταν καποτε τα σοδομα και γομορα
αλλοι λενε φαντασια καποιου
μα ποιος στα αληθεια ξερει τι εγινε
τι στον μελλον θα εγινει
παρεκτος ισως απο τον γνωστη και κριτη
ισως για μας μοιραιο να κρυβεται η ιστορια
ειχα αποψε ορεξη
και ειπα να γραψω ακομα
πριν το μυαλο μου σκεπαστει
απο της νυκτας το υφαδι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
