Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Επιλογή και απόφαση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130751 Τραγούδια, 269455 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επιλογή και απόφαση
 Το όμορφο και το χυδαίο είναι γείτονες
 
Σωτήρης Τσιλ
Επιλογή και απόφαση
22-11-13

Πανέμορφη η χώρα μου, εξοχικό των Θεών.
Ήλιος λαμπερός, ουρανός καταγάλανος, παντού η αρχέγονη αγκαλιά της μάνας θάλασσας.
Στη γαλάζια αύρα των βουνών, συμπλέκονται ουρανός και θάλασσα
με το παιγνίδισμα του μπλε και του άσπρου. Η γαλανόλευκη. Πέτρες, χώμα και μάρμαρο και η πινελιά του πράσινου, με άγγελους και διάβολους μαζί. Το καλό και το κακό στην ατέρμονα σύγκρουση. Και οι γηγενείς ζαλισμένοι να καλούνται να επιλέξουν. Παίζοντας με τις λέξεις, που ομορφαίνουν, που θεώνουν, που τσακίζουν, που ματώνουν. Παίζοντας με την γλώσσα, που μου την έδωσαν ελληνική. Κώδικα ζωής, χάρις, δώρο στον άνω θρώσκοντα. Αφουγκράζομαι τον ύμνο με συγκίνηση. Και τα κόκκαλα των προγόνων, διάσπαρτα σε διαστρωματώσεις παντού, να καλούν στη δική τους βουβή γλώσσα. Να διαλαλούν για το χρέος, για κάθε σπιθαμή ελληνικής γης, θάλασσας και ουρανού. Και είναι να επιλέξω. Είτε σαν άνθρωπος, είτε σαν ερπετό. Να υπάρχω είτε σαν δημιουργός θεός, είτε σαν εφιαλτικός διάβολος. Η ανάγκη που κινεί τα πάντα, Λυδία λίθος και δικαιολογία άριστη. Ο θάνατος που καραδοκεί, να δίνει νόημα στη ζωή και στις αποφάσεις.
Εγώ χρειάζεται να νοιώσω το χρέος και να πάρω μιαν απόφαση, έναν δρόμο, δρόμο ίσως χωρίς επιστροφή. Εύχομαι να μην το μετανοιώσω. Αλλά τι σημασία έχει; Η ζωή συνεχίζει τον δρόμο της.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σωτήρης Τσιλ
 
Μαυρομαντηλού
23-11-2013 @ 15:57
Παίζοντας με την γλώσσα, που μου την έδωσαν ελληνική. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΗ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κώδικα ζωής, χάρις, δώρο στον άνω θρώσκοντα. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΕΤΣΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΔΩΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
Αφουγκράζομαι τον ύμνο με συγκίνηση.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΙ ΕΓΩ ΠΑΝΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Και τα κόκκαλα των προγόνων,!!!!!!!!!!!!!!! διάσπαρτα σε διαστρωματώσεις παντού,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! να καλούν στη δική τους βουβή γλώσσα.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΕΛΑ ΝΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΑΨΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΑΛΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να διαλαλούν για το χρέος, για κάθε σπιθαμή ελληνικής γης,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! θάλασσας και ουρανού.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Και είναι να επιλέξω.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Είτε σαν άνθρωπος, είτε σαν ερπετό.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΕΡΠΕΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΑΓΚΟΝΙΖΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να υπάρχω είτε σαν δημιουργός θεός, είτε σαν εφιαλτικός διάβολος.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η ανάγκη που κινεί τα πάντα, !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Λυδία λίθος και δικαιολογία άριστη.ΟΧΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΑΙΤΊΑ ΠΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο θάνατος που καραδοκεί, να δίνει νόημα στη ζωή και στις αποφάσεις.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΑΥΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εγώ χρειάζεται να νοιώσω το χρέος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΩΣ ΔΩΡΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
και να πάρω μιαν απόφαση, έναν δρόμο,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
δρόμο ίσως χωρίς επιστροφή.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ. ΤΟ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΠΟΤΈ ΜΠΡΟΣΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εύχομαι να μην το μετανοιώσω.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΟΩΣΕΙΣ ΠΡΟΙΣΩΠΙΚΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΟΡΕΙΑ......................................................
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΖΟΡΜΠΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
05-12-2013 @ 07:52
Και ναι , η ζωή συνεχίζει τον δρόμο της , για δεύτερη φορά προσπαθώντας , μέσα από τα καλωδιωμένα πλέον κύματα , να τραβήξει την δικια της καταδικια της ζωή , ναι !! ότι και να γίνει , όσο και κάποιοι να προσπαθούν , η ζωή θα συνεχίσει τον δρόμο της , όσο και αν φωνάζουν οι ιδιοκτήτες της ότι , κοίτα , εμείς σε ελέγχουμε , αν δεν κάνεις αυτό , γονυπετής θα ζητάς συγνώμη , μα ναι , συγνώμη θέλω να ζητήσω και μόλις τώρα το έκανα , αλλά έκανα και ένα λάθος , δεν γονάτισα , συγνώμη που σας ειρωνεύτηκα κυρία ιδιοκτήτρια , συγνώμη αλλά έχω και περηφάνια και ας είμαι στην δικιά σου γειτονιά , έχει μιλήσει και ο Ζαμπέτας γι’ αυτό μια μέρα… αλλά όχι δεν είμαι αυτός εγώ … κοίτα … ! έχω και τα δυο μου χέρια γεμάτα , με καλούδια , κοίτα…. Ακόμα και ένα μεγάλο φραγγοφτυαρο έχω για να φτιάξω τα όνειρα μας , όχι με σένα όμως κυρά … κυρά του κύρη … και ναι η ζωη συνεχίζει την ανηφόρα της … την ίδια στιγμή που ο ιδιοκτήτης φωνάζει τρεις φορές βοήθεια με κλέβουν … αμέσως μετά των κύρη του σπιτιού … του δικού μου σπιτιού … ναι κυρά και κύρη έχετε και οι δυο σας δίκιο … αλλά τι θέλεις από μένα ; θέλεις να γίνω εγώ κλέφτης ; ναι κυρά έχεις δίκιο σε ειρωνεύτηκα , δεν γονάτισα να σου ζητήσω συγνώμη , στάθηκα όρθιος και ακόμα στέκομαι , ανάμεσα σε πυραμίδες , βέβαια … κυρά αφεντικιά … στέκομαι όρθιος και μόλις σε έχω ήδη ζητήσει συγνώμη … αχ… συγνώμη που ειρωνεύτηκα … συγνώμη … όχι γονατιστός κυρά μου … έχω και Εγώ αξιοπρέπεια , τον περιμένω ήδη , και να του πεις μην φοβηθεί , θα έχω ανοιχτή την πόρτα … αλλά έχω μια κόκκινη γραμμή , είναι η δικιά μου η ζωή , και που θα συνεχίσει … και ήρθε και ο κυρίως κρητίς , και να φώναζε βοήθεια με κλέβουν … ναι κύριε κρητά έτσι όπως τα λέει είναι … φώναζε βοήθεια με κλέβουν … αλλά αυτός φώναξε πρώτος εσάς … και εδώ μένω εγώ κύριε κρητά είναι η δικιά μου η ζωή … και φώναξα πρώτος εγώ βοήθεια , εκείνον και εμένα πιο πολύ να σώσω … γιατί αυτό είναι το δικό μου σπίτι , με τα δικά μου τα εργαλεία …ποιός εμένα μπορεί να πιστέψει μέσα σε ένα σκοτεινό , αλλά ζεστό σπίτι , χωρίς πλέον νερό και με τόσα που χρωσταώ … ναι εγώ πρώτος φώναξα βοήθεια , σε ένα σπίτι γεμάτο με εργαλεία , διαλεγμένα ένα ένα από εμένα τον ίδιο … και αν τυχόν … εσύ περνούσες πρώτος την κόκκινη γραμμή μου … ναι … βοήθεια βοήθεια με κλέβουν … ναι εγώ σε περίμενα … μην ανησυχείς αφεντικό μου … θα γίνει ότι πεις εσύ … ορίστε να και η ασφάλεια … κύριε … ναι … εγώ πρώτος προκάλεσα , ζήτησα συγνώμη όρθιος και όχι γονατιστός όπως η Μαρία είχε ζητήσει … χα χα …Μαρία … τη σύμπτωση !! ναι όρθιος , και ας πρόσεχε , εσένα . με εσένα τι θα κάνω τώρα ; Κάνε ότι καταλαβαίνεις πες ότι μπορείς για να γλιτώσεις την δικιά σου πρώτα ξευτίλα , εγώ θα συμφωνήσω κύριε κρητά … με ότι πει ο κύρης , αλλά εγώ γονατιστός δεν ζήτησα συγνώμη , όπως τα δάχτυλα της έδειχναν , ζήτησα συγνώμη ειρωνικά αλλά … όρθιος … εγώ πρώτος φώναξα βοήθεια … εσύ πήγες να περάσεις , δεν πέρασες την κόκκινη γραμμή … ΕΓΩ δεν σε άφησα … φοβήθηκα για σένα … και εσύ τι έκανες αφέντη μου καλέ … βοήθεια βοήθεια βοήθεια με κλέβουν … με κλέβουν κλέφτης …. Και άρχισα να τρέχω … εσένα να βοηθήσω πρώτα μα ποιο πολύ για μένα …δες κόσμε η ζωη συνεχίζετε …θα κλείσουμε τα μάτια και σε αυτό … αρκεί η ζωή να συνεχίσει τον δρόμο της … μην ανησυχείς που σήμερα δεν έχω νερό … μου έχεις αφήσει αφεντικό μου … το ρολόι με μια βάνα … μην ανησυχείς … αλλά δεν έχω σκοπό να το ξανακάνω … άλλα λεφτά χωρίς αντίκρισμα δεν δίνω … μην ανησυχείς έχω ακόμα ρεύμα … θα κάνω με το μπρίκι του καφέ το μπάνιο μου …μην ανησυχείς … έχω πρόσωπο…. Μαλλιά μπορεί να μην έχω … έχω όμως πρόσωπο … και νερό έχω …μην ανησυχείς η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ…. Και ας έχει ανηφόρα … αυτό το χώμα είναι δικό μας και δικό τους …μην το ξεχνάς … τούτη η γη που την πατούμε πατάει όλος ο κόσμος …. Και να αδελφέ μου που μάθαμε να συζητάμε ήρεμα ήσυχα και άπλα …
Μην ανησυχείς η ζωή συνεχίζει τον δρόμο της …
Αχ Σωτήρη … και πόσα ακόμα έχεις να πεις !!!
Τα λόγια σου παπούτσια της ζωής , και αν χρειαστώ συνοδοιπόρο , προσωπικά ανέβηκα και ξυπόλυτος επάνω σε βουνό , αν χρειαστεί λοιπόν τα δίνω και στον συνοδοιπόρο μου .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο