Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ειδαν Πολλα Τα Ματια Σου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ειδαν Πολλα Τα Ματια Σου
 
Όταν θα πεθάνω όλοι θα γελάνε
οι φίλοι μου θα χαίρονται δεν θα με λησμονάνε
όταν θα πεθάνω.
Όταν θα πεθάνω ο ουρανός θα έχει γίνει άσπρος και η νύχτα που ήξερες θα έχει αλλάξει κατά βάθος.

Ορθός θαρρείς πως στήθηκες μα δεν υποψιάστηκες
χάρηκες που ξέδωσες ξόδεψες δεν έδωσες.
Έταξες πολλά μα κράτησες τα λίγα, έπραττες με την σκέψη καθαρή
μα η σκέψη ήτανε συγνώμη δεν σε είδα.

** Είδαν πολλά τα ματιά σου τα ματιά σου δικά μου
είδαν πως κλαίνε οι ορφανοί και οι χωρικοί της άμμου.

Έκανες ταξίδια δίχως αρχή και τέλος
μια σφαίρα σε σταμάτησε τυχερός θαρρείς πως στήθηκες.
δεν πάτησες τα 20 μα την έκανες νωρίς αν έβλεπες το τώρα θα είχες στα αλήθεια σιχαθεί.

Εμείς εδώ δεν κλαίμε ούτε σε λησμονάμε μοναχά γέλια ρίχνουμε γιατί σε αγαπάμε
Ναι ρε σε αγαπάμε.

Η αλήθεια είναι ότι σε ζηλεύω εγώ κάθομαι εδώ και για τους μαλάκες δουλεύω,
Άλλοι ψάχνουνε δουλειά και άλλοι βρίσκουνε δουλεία
Άλλοι έχουν την ευλογιά και άλλοι την ευλογία.
Και εσύ από εκεί πάνω μας κοιτάς σαν να είμαστε θηρία
εμείς δεν κάναμε μονό μια θυσία

Θυσιάσαμε πολλά, θυσιάσαμε τα βραδιά μα και τα πρωινά
Θυσιάσαμε κοπέλες που είχαμε στα αλήθεια ερωτευτεί
αλλά και την ιδία την μητέρα μας που αγαπάμε πολύ.

Όλες αυτές οι θυσίες για το όφελος των άλλων
Των προέδρων των δημαρχών των κυβερνητικών κουφαλων
ενώ εσύ ακόμα μας λες πως δεν ειδές τίποτα

**Είδαν πολλά τα ματιά σου τα ματιά σου δικά μου
είδαν πως ζουν οι πλούσιοι και οι φτωχοί τι κάνουν.

Έτρεμα στην σκέψη που μέσα μου γυρνάει σαν μανιτάρι μαγικό ο κόσμος θα με φάει
θα μάθει λέει να αγαπά θα μάθει να πονάει θα μάθει να γελά μα και να τυραννάει

Φίλε μου θυμάμαι εσύ μας το χες πει ο ουρανός θα γίνει άσπρος τώρα που δεν ζεις
δηλαδή καμιά αλλαγή.
Όσο για την νύχτα που θα άλλαζε και αυτή αυτό είναι εμφανέστατο φαίνεται απ την αυγή.

Θυμάμαι την αρχή που ήταν όλα ωραία καθισμένος με άλλους τρεις έτσι για να κάνουμε παρέα, μα η μοίρα η πουτανα δεν χάρηκε για εμάς λύση βρήκε να μας χωρίσει όλους μονομιάς.

Αισθάνομαι σαν το ποντίκι που ψάχνει να κρυφτεί από το δάγκωμα του φιδιού
απ τα νύχια του γερακιού.

Μα πάλι δεν ειδές τίποτα, πάλι νευριάζω, πάλι μας κοιτάς απ το μυαλό μου δεν σε βγάζω.
Κι εγώ στο ξαναλέω.

**Είδαν πολλά τα ματιά σου τα ματιά σου δικά μου
είδαν ποιοι κάνουν το σωστό και ποιοι το λάθος σωστό το κάνουν,

Αφού λοιπόν το λάθος βαπτιστικέ σωστό βαπτίζω κι εγώ την γη ουρανό[align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
athos.ioannou@gmail.com
27-11-2013 @ 04:54
::up.:: ::up.:: ::up.::
rania.foka@yahoo.co.uk
27-11-2013 @ 07:11
::up.:: ::up.:: ::up.::
YABER
27-11-2013 @ 09:00
::yes.:: ::yes.:: ::up.::
G.LEOU
27-11-2013 @ 16:39
Εξαιρετικό.
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο