Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ήτανε στραβό το κλίμα , το έφαγε και ο γάιδαρ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130774 Τραγούδια, 269457 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ήτανε στραβό το κλίμα , το έφαγε και ο γάιδαρ
 Όταν σημάνει η ώρα ... εγώ θα είμαι εκεί...
 
Και ναι , η ζωή συνεχίζει τον δρόμο της , για δεύτερη φορά προσπαθώντας , μέσα από τα καλωδιωμένα πλέον κύματα , να τραβήξει την δικια της καταδικια της ζωή , ναι !! ότι και να γίνει , όσο και κάποιοι να προσπαθούν , η ζωή θα συνεχίσει τον δρόμο της , όσο και αν φωνάζουν οι ιδιοκτήτες της ότι , κοίτα , εμείς σε ελέγχουμε , αν δεν κάνεις αυτό , γονυπετής θα ζητάς συγνώμη , μα ναι , συγνώμη θέλω να ζητήσω και μόλις τώρα το έκανα , αλλά έκανα και ένα λάθος , δεν γονάτισα , συγνώμη που σας ειρωνεύτηκα κυρία ιδιοκτήτρια , συγνώμη αλλά έχω και περηφάνια και ας είμαι στην δικιά σου γειτονιά , έχει μιλήσει και ο Ζαμπέτας γι’ αυτό μια μέρα… αλλά όχι δεν είμαι αυτός εγώ … κοίτα … ! έχω και τα δυο μου χέρια γεμάτα , με καλούδια , κοίτα…. Ακόμα και ένα μεγάλο φραγγοφτυαρο έχω για να φτιάξω τα όνειρα μας , όχι με σένα όμως κυρά … κυρά του κύρη … και ναι η ζωη συνεχίζει την ανηφόρα της … την ίδια στιγμή που ο ιδιοκτήτης φωνάζει τρεις φορές βοήθεια με κλέβουν … αμέσως μετά των κύρη του σπιτιού … του δικού μου σπιτιού … ναι κυρά και κύρη έχετε και οι δυο σας δίκιο … αλλά τι θέλεις από μένα ; θέλεις να γίνω εγώ κλέφτης ; ναι κυρά έχεις δίκιο σε ειρωνεύτηκα , δεν γονάτισα να σου ζητήσω συγνώμη , στάθηκα όρθιος και ακόμα στέκομαι , ανάμεσα σε πυραμίδες , βέβαια … κυρά αφεντικιά … στέκομαι όρθιος και μόλις σε έχω ήδη ζητήσει συγνώμη … αχ… συγνώμη που ειρωνεύτηκα … συγνώμη … όχι γονατιστός κυρά μου … έχω και Εγώ αξιοπρέπεια , τον περιμένω ήδη , και να του πεις μην φοβηθεί , θα έχω ανοιχτή την πόρτα … αλλά έχω μια κόκκινη γραμμή , είναι η δικιά μου η ζωή , και που θα συνεχίσει … και ήρθε και ο κυρίως κρητίς , και να φώναζε βοήθεια με κλέβουν … ναι κύριε κρητά έτσι όπως τα λέει είναι … φώναζε βοήθεια με κλέβουν … αλλά αυτός φώναξε πρώτος εσάς … και εδώ μένω εγώ κύριε κρητά είναι η δικιά μου η ζωή … και φώναξα πρώτος εγώ βοήθεια , εκείνον και εμένα πιο πολύ να σώσω … γιατί αυτό είναι το δικό μου σπίτι , με τα δικά μου τα εργαλεία …ποιός εμένα μπορεί να πιστέψει μέσα σε ένα σκοτεινό , αλλά ζεστό σπίτι , χωρίς πλέον νερό και με τόσα που χρωσταώ … ναι εγώ πρώτος φώναξα βοήθεια , σε ένα σπίτι γεμάτο με εργαλεία , διαλεγμένα ένα ένα από εμένα τον ίδιο … και αν τυχόν … εσύ περνούσες πρώτος την κόκκινη γραμμή μου … ναι … βοήθεια βοήθεια με κλέβουν … ναι εγώ σε περίμενα … μην ανησυχείς αφεντικό μου … θα γίνει ότι πεις εσύ … ορίστε να και η ασφάλεια … κύριε … ναι … εγώ πρώτος προκάλεσα , ζήτησα συγνώμη όρθιος και όχι γονατιστός όπως η Μαρία είχε ζητήσει … χα χα …Μαρία … τη σύμπτωση !! ναι όρθιος , και ας πρόσεχε , εσένα . με εσένα τι θα κάνω τώρα ; Κάνε ότι καταλαβαίνεις πες ότι μπορείς για να γλιτώσεις την δικιά σου πρώτα ξευτίλα , εγώ θα συμφωνήσω κύριε κρητά … με ότι πει ο κύρης , αλλά εγώ γονατιστός δεν ζήτησα συγνώμη , όπως τα δάχτυλα της έδειχναν , ζήτησα συγνώμη ειρωνικά αλλά … όρθιος … εγώ πρώτος φώναξα βοήθεια … εσύ πήγες να περάσεις , δεν πέρασες την κόκκινη γραμμή … ΕΓΩ δεν σε άφησα … φοβήθηκα για σένα … και εσύ τι έκανες αφέντη μου καλέ … βοήθεια βοήθεια βοήθεια με κλέβουν … με κλέβουν κλέφτης …. Και άρχισα να τρέχω … εσένα να βοηθήσω πρώτα μα ποιο πολύ για μένα …δες κόσμε η ζωη συνεχίζετε …θα κλείσουμε τα μάτια και σε αυτό … αρκεί η ζωή να συνεχίσει τον δρόμο της … μην ανησυχείς που σήμερα δεν έχω νερό … μου έχεις αφήσει αφεντικό μου … το ρολόι με μια βάνα … μην ανησυχείς … αλλά δεν έχω σκοπό να το ξανακάνω … άλλα λεφτά χωρίς αντίκρισμα δεν δίνω … μην ανησυχείς έχω ακόμα ρεύμα … θα κάνω με το μπρίκι του καφέ το μπάνιο μου …μην ανησυχείς … έχω πρόσωπο…. Μαλλιά μπορεί να μην έχω … έχω όμως πρόσωπο … και νερό έχω …μην ανησυχείς η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ…. Και ας έχει ανηφόρα … αυτό το χώμα είναι δικό μας και δικό τους …μην το ξεχνάς … τούτη η γη που την πατούμε πατάει όλος ο κόσμος …. Και να αδελφέ μου που μάθαμε να συζητάμε ήρεμα ήσυχα και άπλα …
Μην ανησυχείς η ζωή συνεχίζει τον δρόμο της …

Τα λόγια σου παπούτσια της ζωής , και αν χρειαστώ συνοδοιπόρο , αν χρειαστεί τα δίνω και σε 'κεινον .ΗΤ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

https://www.youtube.com/watch?v=qL5o4M9O5EY&feature=youtu.be
 
χρηστος καραμανος
05-12-2013 @ 10:55
::up.::
Ναταλία...
05-12-2013 @ 11:33
Πολύ καλό ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
rania.foka@yahoo.co.uk
05-12-2013 @ 12:06
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο