| |
Εδώ και καιρό νιώθω κουρασμένη
Από σκιές και φόβους κυκλωμένη
Η παρουσία σου ακόμα παραμένει
Μες του μυαλού μου τα στενά
Έφυγες μα δεν με άφησες μόνη
Η πληγή που μ’ έκανες ακόμα με ματώνει
Ο πόνος είναι αφόρητα σκληρός
Και λένε πως ο χρόνος είναι ο γιατρός
Κλαίω και σκουπίζω τα δάκριά μου
Ουρλιάζω , βουλιάζω στα όνειρά μου
Εφιάλτες ζω όλα αυτά τα χρόνια
Και εσύ γελάς που με βλέπεις λιώμα
Είμαι από σένα εξαρτημένη
Στη δική σου τη μορφή εθισμένη
Το πρόσωπό σου με στοιχειώνει
Τη λογική μου ματαιώνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
