Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι μαντατοφόροι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130784 Τραγούδια, 269464 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι μαντατοφόροι
 «Η ζωή είναι ανώτερη από την καταστροφή ακόμα κι όταν μπήγει πρόκες στα μάτια της» Γιάννης Bach Σπυρόπουλος
 
Ίσως κάποτε ακουστούν οι τελευταίες μας λέξεις
αυτές που αντέχουν μέσα τους να φυλακίσουν ολάκερους τους φόβους μας

Τότε θα ψελλίσουμε τις προσευχές για τους Θεούς μας
και πριν πατήσουμε της ανυπαρξίας το ετοιμόρροπο σκαλί
θα προτιμήσουμε ακόμα και τις κολάσεις των θρησκειών μας

Γιατι μια μαρτυρική ύπαρξη είναι ανώτερη από την ανυπαρξία

Ίσως κάποτε η ανατολή ξυπνήσει για τελευταία φορά
και ‘μείς με μαντίλια θα χαιρετάμε τις χαμένες μελλούμενες μέρες

Πως θ' αντέξουμε άραγε τότε την κυριαρχία του σκότους;
Εμείς τ' απόμακρα παιδιά ενός κοσμοκράτορα ήλιου
θα ξεριζώνουμε όσες φλόγες ξεμείναν μέσα μας για να πορευόμαστε

Γιατι ο πόθος για το φως νικάει και το πιο βαθύ σκοτάδι

Ίσως κάποτε 'ρθουν μαντατοφόροι και μας πουν πως ο κόσμος χάθηκε
και πως καλούμαστε στην κηδεία της ζωής να παραβρεθούμε

Τότε θα αναγνωρίσουμε το ψέμα που κολυμπάει στη ματιά τους
γιατι η ζωή ποτέ δεν περιορίζεται στα πλαίσια ενός θανάτου
σκαρφαλώνει κρεμάμενη από κάθε ύπαρξη και μορφή

Το τραγούδι της πεπερασμένης ύπαρξης μας κάποτε σιωπά
μα της ζωής η παναρμόνια ραψωδία είναι αγέραστη
αδιάλειπτη ακτινοβολία σε πείσμα του αδηφάγου σκότους

Η ζωή ποτέ δε σταματά. Δώρο και κατάρα σε μια υπόσταση.

Δώρο γι' αυτούς που ακόμα μαζί της πορεύονται.
Κατάρα για εκείνους που σε αποχωρισμό εξαναγκάζονται.
Μια μορφή με δυο ετερόφωτα πρόσωπα.
Πάντα.

Μετέωρος ʼγγελος



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.shortstory.gr
 
MAKHS KAURISMAKHS
07-03-2006
μπορεί να συμφωνώ σε πολλά και να διαφωνώ σε άλλα τόσα, όμως είναι πολύ πολύ καλό!
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
07-03-2006
χμ, καλό 8-)
Αστεροτρόπιο (Jeny)
07-03-2006
Πανέμορφο και εξαιρετικά επίκαιρο το βρίσκω!!!
ειρήνη
07-03-2006
πολύ καλό!!!
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
07-03-2006
Παρα πολυ ωραιο φιλε μου !!!!! Καλησπερα !!!!
Αγνή
07-03-2006
Όταν σε διαβάζω, ελπίζω, μετά με καταλαμβάνει μιά φοβερή μελαγχολία, μετά πάλι ελπίζω. Σ' ευχαριστώ.
katia
07-03-2006
αγαπη για τη ζωη ή φοβος για το θανατο? Οπως και να χει μου αρεσε και το θεμα του και ο τροπος που το εγραψες! Καλο σου βραδυ
χρήστος
08-03-2006
καλημέρα ʼγγελε, μου άρεσε πάρα πολύ όπως και πολλά άλλα δικά σου . να σαι καλά!!
Ανδρέας Ανδρέου
09-03-2006
Δεν μας έχεις συνηθίσει σε μια τέτοια γραφή αγαπητέ Μετέωρε ʼγγελε. Εντούτοις΄θα τολμήσω να σχολιάσω μερικά στοιχεία που μου άρεσαν και θα το κάνω με όλο το θαυμασμό μου στο είδος της υπέροχης γραφής σου. Πραγματικά βαθύς στοχασμός και κάτι που παραπέμπει στο διηνεκές της παραπονιάρικης ιδέας. Όχι επειδή αυτός που έγραψε θέλει να μεμψιμοιρεί αλλά επειδή οι συγκυρίες της ζωής δεν το φεραν αλλιώς. Το τίμημα μιας ζωής, ίσως αθέμυτης με τον ανορθόδοξο τρόπο που εκτυλίσσεται, προκαλεί μια οργόλη επανάσταση, και τελικά προτιμά τη διαυγή επέκταση με οποιοδήποτε κόστος και οιανδήποτε προϋπόθεση και αντοχή. Πολύ δυνατό και συγκεκριμένο...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο