| |
| | Κάτι βλέμματα |  | | |
[B][I][align=center]Κάτι βλέμματα θαμπά, ξεθωριασμένα,
Που διάλεξαν την αύρα των ματιών σου να ξαποστάσουν,
Σ’ έκαναν να χαθείς σ’ αυτά πριν σε ξεχάσουν,
Αφότου ενωθούν, και λιώσουν χωρισμένα.
Βυθίστηκες κ’ εχάθης στην θάλασσά τους,
Να σε χαϊδεύουν, να σε φιλάνε,
Και με ειδύλλια να σε μεθάνε,
Όντας αγγίξει τα φύλλα της καρδιάς σου.
Μισού λεπτού σιγή τ’ αντίο,
Να ξεφύγεις, να ευχηθείς,
Για πάντα μέσα τους θέλεις να ζεις,
Μα τ’ όνειρο σπάει στα δύο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
masimos
08-01-2014 @ 06:49 | ::up.:: Ξετυλιγεις το ποιητικο σου ταλεντο δημιουργωντας στον ανα-
γνωστη ευχαριστα συναισθηματα μπραβο σου !!!!!!! | | GRHGORHS K
08-01-2014 @ 10:10 | υπέροχη και μόνο υπέροχη καλημέρα σου | | hellen!
08-01-2014 @ 13:12 | Ευχαριστώ χαίρομαι πολύ!:) | | aridaios
10-02-2014 @ 17:13 | Και με ειδύλλια να σε μεθάνε,
Όντας αγγίξει τα φύλλα της καρδιάς σου.
::love.:: ::love.::
Ελένη
Τα ωραιοτερα ειδυλλια στο...γραφειο στην δουλεια.
Ναι σου λεω ::whist.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
