| |
Στην ακρη της αληθειας τους επαιτης
Στη μεση του κενου σου θεατης
Ελευθερο σ'αφησανε δραπετη
Στο τωρα που πουλησανε
Και στ'αυριο που σου αφησανε
Αιθαλη καιι καπνο να καταπιεις..
Σα συνθημα παρατονο
Σφυριζω το παραπονο
Που γραψανε κατα αναρχα παιδια
Κανε φωνη μου αντιλαλο
Γιατι στον ιδιο αντιπαλο
Να ξερεις η ζωη θα σταματα..
Στον βρομικο που σου 'δωσαν καθρεφτη
Το υψος της φωτιας σου να μη δεις
Εσυ..του παραλογου καταθετης
Κοιτας οσα σαπισανε
Και πανω σου κολλησανε
Και πεφτεις παλι για να κοιμηθεις..
[align=left]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
