Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Θα ζούσαμε αρμονικά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130703 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θα ζούσαμε αρμονικά
 Μπορεί να εξαφανίζομαι για αρκετό καιρό μα δεν σας ξεχνώ! :D
 
Βγαίνω απόψε να βαδίσω στα στενά
εκείνα που βαδίσαμε μαζί
και κουβαλώντας μια αέναη σκιά
μες το μυαλό μου η ελπίδα ακόμα ζει.

Στις γειτονιές τώρα τα φώτα έχουν σβήσει
κι αναρωτιέμαι που ειν' η μοίρα που οδηγεί
άλλους στης δόξας πάνω το βάθρο ν' αναιβούν
κι άλλους στης θάλασσας τον πάτο να πνιγούν.

Κι από το βάθρο 'κει ψηλά, να αναπνέεις το μπορέις,
όμως αν πέσεις, να πετάξεις είσαι σίγουρος, μπορείς;
Μα απο της θάλασσας τον πάτο όπου αέρας δεν περνά,
αν την ανάσα σου κρατήσεις θ' αρχίσεις και να κολυμπάς.

Ο άνθρωπος δεν φτιάχτηκε ψηλά για να πετά
μα ούτε για να κολυμπά μέσα στη θάλασσα βαθιά.
Γι' αυτό ο Θεός μας έδωσε για όλους τη στεριά,
λίγο μυαλό αν είχαμε, θα ζούσαμε αρμονικά.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Fox
 
smaragdenia
19-01-2014 @ 13:21
Γι' αυτό ο Θεός μας έδωσε για όλους τη στεριά,
λίγο μυαλό αν είχαμε, θα ζούσαμε αρμονικά.

ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΒΟΥΛΑ ΜΟΥ

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΩ

ΕΛΠΙΖΩ ΟΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ...........

ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ΄ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΓΗ ΑΡΜΟΝΙΚΑ....

ΦΙΛΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Μαυρομαντηλού
19-01-2014 @ 16:35
Γι' αυτό ο Θεός μας έδωσε για όλους τη στεριά,
λίγο μυαλό αν είχαμε, θα ζούσαμε αρμονικά.
ΤΙ ΑΡΜΟΝΙΚΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΣΚΟΤΩΝΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΕΡΙΑ, ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΕΡΑ, ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΕΔΑΦΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
φραγκοσυριανος
19-01-2014 @ 18:43
Στις γειτονιές τώρα τα φώτα έχουν σβήσει
κι αναρωτιέμαι που ειν' η μοίρα που οδηγεί
άλλους στης δόξας πάνω το βάθρο ν' αναιβούν
κι άλλους στης θάλασσας τον πάτο να πνιγούν.

Κι από το βάθρο 'κει ψηλά, να αναπνέεις το μπορέις,
όμως αν πέσεις, να πετάξεις είσαι σίγουρος, μπορείς;
Μα απο της θάλασσας τον πάτο όπου αέρας δεν περνά,
αν την ανάσα σου κρατήσεις θ' αρχίσεις και να κολυμπάς. ::up.:: ::kiss.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο