| |
Συνεχώς να ξεχάσω προσπαθώ
Ένα δάκρυ που’ χε φύγει τελευταίο
Υγρά τα μάτια καρφωμένα στο κενό
Πνιχτό αντίο να σφραγίζει το μοιραίο
Είναι σκληρή η στιγμή του χωρισμού
Ότι και αν φταίει η ζημιά είναι μεγάλη
Ο ένας πονάει πιο πολύ εξ ορισμού
Μα δυο ζωές έχουν τραβήξει την σκανδάλη
Και οι αναμνήσεις τιμωρούν σαδιστικά
Μόνο σε όμορφες στιγμές σε ταξιδεύουν
Ότι λυτρώνει το φυλάνε ερμητικά
Βγάζουν αισθήματα μικτά και σε παιδεύουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
