| |
| | Στου Φεγγαριου τους...κύκλους.( Προσωρινός) |  | | |
[I][B]
Στου Φεγγαριού τους...Κύκλους.( Προσωρινός)
Ω! Ήλθες, και είχα απελπιστεί, (είπε η ηλικιωμένη κυρία και τυλίχτηκε στην εσάρπα της, βολεύτηκε καλύτερα στον αναπαυτικό καναπέ και έγειρε το κεφάλι χαμογελώντας με...προσμονή.)
Βράδιασε, κάνει και κρύο, που να βγαίνει έξω τέτοια ώρα σκέφτηκε, τα έχασε όμως όταν τον είδε στην πόρτα να στέκει.
-Περίμενες να σου ανοίξω,? να σου πω πέρασε,? μα τι το έκανες το κλειδί?
Του είπε απορώντας.
Άναψα και το τζάκι, έτσι, είχα κάτι σαν προαίσθημα για την αποψινή σου επίσκεψη.
Κάθησε να σου σερβίρω τσάι ζεστό, είναι τονωτικό χαλαρώνει τα μέσα μας..έλα κοντά μου, μην στεκεις, και άνοιξε λίγο περισσότερο την λάμπα, ξέρεις,δεν έχω ηλεκτρικό, δεν αντέχω το φως του, χαλάει την ατμόσφαιρα.
Μου αρέσει που ήλθες, το ήξερα και σε περίμενα,πάντα σε περιμένω, κατάλαβα ότι θα έχεις ανάγκη να μου μιλήσεις.
Εχει περάσει καιρός, πολύς καιρός, έχω αλλάξει, και οι δυο μας αλλάξαμε...
Όχι, όχι,μην το ανάβεις πολύ το φως , θελω να φαίνονται καλύτερα οι φωτοσκιάσεις του τζακιού, και μου ακούγεται πιο ρυθμικά ο θόρυβος των ξύλων που μαζί με την μουρμούρα της βροχής φτιάχνεται περιβάλλον.
Μου αρέσουν αυτές οι στιγμές, η παρουσία σου ζέστανε την ψυχή μου,
και με αναμνήσεις γλυκόπικρες γέμισες την ατμόσφαιρα.
Όταν όμως βρέχει δυνατά αλλάζει το....ντεκόρ του μυαλού μου.
Ο δυνατός αέρας η ραγδαία βροχή και ο θόρυβος απέξω με κάνει να τυλίγομαι περισσότερο στην κουβέρτα
απόψε, ακόμα και το κρύο με χαλαρώνει, είναι χουζούρικο και σου προσφέρει την πολυτέλεια να νιώθεις την γλυκα που χαρίζει η φωτιά , κι έτσι πιο εύκολα γυρνάμε στα παλιά, είναι του νου και της ψυχής καταλαγιάσματα, ξαλάφρωμα του είναι μας.
Δεν φοβόμαστε τίποτε πια, γιατί ζούμε τ΄αγιασμένα γηρατειά.
Μιλάμε για όλα, δίνουμε άφεση σε όλα.
Μα δεν σε βλέπω εκεί που κάθισες, μόνο την σκιά σου θόλο βλέπω...
Αδύναμη όραση το λένε.
Να έρχεσαι πιο τακτικά να τα λέμε, και οχι να βλεπόμαστε έχοντας από μια ρυτίδα παραπάνω...
και ενα κύμα καταρράχτη περισσότερο να απλώνεται στην βιτρίνα των ματιών μας.
-Μα γιατί δεν μιλάς?
Πές κάτι, τόση ώρα μόνη μου μιλώ? ρώτησε η κυρία παραξενεμένη απο την ησυχία γύρω της.
-Λοιπόν λεγε, του φώναξε, θα σε ακούσω όπως έκανα πάντα.
Ήμουν κατά κάποιον τρόπο....η εξομολόγος σου.
Ενώ ήρθες, γιατί σωπαίνεις? Ακόμα δεν ξέχασες...Ε.?..τότε..που ακόμα... δεν έχω ανοίξει εκείνο το γραμμα,
ξέρω πως έφταιξα, και ήθελα να αποφύγω τα παράπονά σου.
Πέρασαν τα χρόνια και τώρα πιο το όφελος? στάθηκα αδύνατη, δειλή, πες το όπως θες...μα οχι, άστο εκεί στο συρτάρι μου, αγκαλιά με κάποια άλλα σου, που το παρηγορούν μαζί και μένα.
-Ελα να μου τα πεις όλα, θα χεις πάρα πολλά, και εγώ πια, περισσότερο χρόνο να σε ακούσω.
Είχε σκοτεινιάσει για καλά, η βροχή δυνάμωνε κι΄ενα θολό φεγγάρι γυρόφερνε πίσω απο τα σύννεφα να ρίξει την σκιά του, μια σκιά που ξεχνιόταν να την κοιτάζει επίμονα, απελπισμένα, με περιέργεια, λες και κάτι έψαχνε ανάμεσα στις σκιές και τους κύκλους του.
Ο Αέρας φυσούσε σαν να θέλει να ανοίξει τα παράθυρα που χτυπούσαν δυνατά σαν κάποιος που προσπαθεί να μπει με την βία..
Και στην ευθεία γραμμή μιας αστραπής στο ήδη σκοτεινό δωμάτιο, φάνηκαν σκιές με σώματα του παρελθόντος..και τότε είδε..είδε καθαρά, πεντακάθαρα...
Η ηλικιωμένη Κυρία άφησε έναν αναστεναγμό πνίγοντας τον λυγμό της,
Δεν κινήθηκε, δεν προσπάθησε καν να αλλάξει θέση, έμεινε να κοιτάζει στην πόρτα (που μόνο στην φαντασία της άνοιξε )όπως τόσα χρόνια κάθε τέτοια βραδιά..
Και..
Ξανά τυλίχτηκε σφιχτά
σαν να ζητά παρηγοριά
/και απάντηση,
σε ερωτήματα παλιά/
στου νού της
την φανταστική συνάντηση.. .
ΝεφΕλλη Ρήγα.
31/ 1/2/2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Το ξάγναντο αγάπησα, μα η ζωη...Θολό τοπίο. | | | |
|
**Ηώς**
01-02-2014 @ 19:04 | ::love.:: παρασύρθηκα Νεφέλη μου..... ::hug.:: | | gandalf
01-02-2014 @ 22:05 | Να εισαι καλα Νεφελη για το ταξιδι που μου χαρισες!!! | | adespotoi
01-02-2014 @ 23:20 | η αγάπη δεν είναι κάτι εύκολο μα ούτε και δύσκολο Νεφέλη. ::theos.:: ::up.:: ::smile.:: | | Α.Ε. ΕΠΕ
01-02-2014 @ 23:59 | Καλή μου φίλη, ο γραπτός λόγος σου είναι εξαιρετικός!
::love.:: | | iokasth
02-02-2014 @ 13:19 | Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ παρα πολύ.!!!!
Τονωθηκα...!!!!
ΑΕ ΕΠΕ μου, το φύλαξες, και εχει για μενα μεγαλη σ η μ α σ ί α....Φιλια.
Ν.Ρ. | | smaragdenia
17-04-2014 @ 23:15 | ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ!!!!!!!!!!
ΙΣΩΣ ΟΙ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΕΣ ΘΑ ΕΛΕΓΑ...................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
19-04-2014 @ 12:44 | Μπράβο Νεφέλη μου!!! Υπέροχο!!! ::love.:: | | Κων/νος Ντζ
17-04-2016 @ 19:49 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
