| |
ματαια περιμενει η ελενη τον μενελαο
γερασε και ασπρισαν τα μαλλια της
και ο παρης τρεχει πισω απο μικρουλες δουλες
εις την ιθακη ο οδυσευς εις το κτημα του
τις μερες τις αδεσποτες περναει
μακρυα απο την πηνελοπη που μονοχνοτη βαρεθηκε
ο αχιλευς απολαμβανει τις γυναικες και την ηδονη
ωςς αθανατος το γηρας ου γνωσκει
και το κλεος το αφθιτο αγνοει
πριν τα επη και τα ονειρα ποιητων
και τις εποχες τις ενδοξες
μακρυα απο αρχαιο παρελθον
η σιωπη παραμενε η ιδια και απαραλακτη
ω ξειν αγγελειν τοις βαρβαροις
οτι εν τη ωρα ταυτη κοιμωμεθα
και οι βαρβαροι ηρθαν και επερασαν
και κανεις δεν εμεινε να φυλαει θερμοπυλες
καταρα εις τους τυρταιους και ομηρους
οτι δεν εδιδαξαν την σωφροσυνη παρα εις τα κοινα βιβλια
και πιοτερη καταρα εις εμας που τυφλοι βαδιζουμε εις το αυριο
και ποιου ανθρωπου η αρετη μεγιστη ειναι και ποια ελαχιστη
οταν τον αρτο ημων τον επιουσιον δεν εχουμεν
πρωτα ο βιος και μετα το πνευμα....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
