| |
-Ο Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν ήταν ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας που θεωρείται και ο δημιουργός της νεότερης ρωσικής λογοτεχνίας και γνωστός φιλέλληνας.
- Γεννήθηκε το 1799 στη Μόσχα από γονείς ευγενείς.
-Ο προπάππος του από τη μεριά της μητέρας του ήταν Αφρικανός σκλάβος στην τσαρική αυλή , ο οποίος υπηρέτησε στο ρωσικό στρατό και αργότερα του απονεμήθηκε τίτλος ευγενείας.
- Κατά τη διάρκεια της ζωής του υπέμεινε τόσο τη λογοκρισία όσο και την εξορία από το τσαρικό καθεστώς.
- Έγραψε μικρά και μεγάλα αφηγηματικά ποιήματα και έμμετρα δράματα και παραμύθια.
Από τα πιο διάσημα έργα του: "Ευγένιος Ονιέγκιν", " Μότσαρτ και Σαλιέρι", "Ο πέτρινος προσκεκλημένος "(εμπνευσμένο από τον θρύλο του Δον Ζουάν), "Ρουσλάν και Λουντμίλα" "Μπόρις Γκουντούνοφ" κ.α.
-Ο Νικολάι Γκόγκολ έγραψε για τον Πούσκιν: Ο Πούσκιν ήταν για όλους τους ποιητές σαν μια ποιητική φλόγα που έπεσε απ’ τα ουράνια και από την οποία σαν κεράκια άναψαν άλλοι αυτοφυείς ποιητές. Γύρω του διαμορφώθηκε ολόκληρος αστερισμός.
O Μαξίμ Γκόρκι είπε για αυτόν: Για μας τους Ρώσους ο Πούσκιν είναι η αρχή κάθε αρχής.
ΑΓΚΑΘΙ
Η ψυχή μου είναι τριαντάφυλλο
κι είμαι πάνω της αγκάθι...
Μην το πείτε και τ` ακούσουνε
η καλή μου μην το μάθει...
Θε ναρθεί γλυκιά κι υπέροχη
την αυγούλα κάποιου Απρίλη
με χαμόγελο στα μάτια της,
μ` ομορφιά πάνω στα χείλη.
Θαμπωμένη από την κόκκινη
καταματωμένη μου όψη
με τ` αργό της το βημάτισμα,
θα σιμώσει να με κόψει.
Μα το κάτασπρο χεράκι της
που αγαπώ και τρέμω τόσο
θα χαρώ -χαρά περήφανη-
με κακία να τ` αγκυλώσω.
Και μια στάλα απ` το αίμα πέφτοντας
πέταλά μου ματωμένα
θα χαθεί μέσα στο χρώμα σας
θα γενεί μαζί σας ένα...
(μετάφραση Γιάννη Αηδονόπουλου )
- Ο Πούσκιν προκάλεσε και έλαβε μέρος σε 29 μονομαχίες , όντας εξαιρετικά εύθικτος άνθρωπος και ζηλότυπος σύζυγος. Η τελευταία, με τον υποτιθέμενο εραστή της γυναίκας του αξιωματικό Ζορζ Νταντές θα είναι και η μοιραία. Θα πεθάνει στις 10 Φεβρουαρίου του 1837.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
