Κυριάκος Τζελεπίδης ( αρμενιστής)
26-02-2014 @ 06:57 | μετέωρος γυρίζω,σπάζοντας της ζωής μου τους φλοιούς
γυρεύω ν'αντικρύζω τη μορφή σου στους αρμούς.... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
την καλημέρα μου .. ευγε !! | |
Αταξίδευτος
26-02-2014 @ 07:03 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Αναπάντεχος
26-02-2014 @ 07:12 | φραγμένα ονείρατα,νεφέλες δεν αντέχω,προσπερνώ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ | |
**Ηώς**
26-02-2014 @ 07:42 | μα τώρα που βουλίαζω σε λέω και γαλήνη
φοβάμαι που βραδιάζω σε τόση λησμοσύνη..........καλημέρα!!!!
::hug.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
26-02-2014 @ 09:39 | Καλημέρα Αντη
Υπέροχο...!!!!!!!!!! | |
athos.ioannou@gmail.com
26-02-2014 @ 10:25 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
smaragdenia
26-02-2014 @ 10:35 | ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΝΤΗ,,,,,,,
ΓΕΜΑΤΟ ΑΠΟ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑΣ,
ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΓΕΜΕΝΑ.............
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ............. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Rannia . k
26-02-2014 @ 11:53 | Καταπληκτικό Άντη!!!
Καλό μεσημέρι!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
pennastregata
26-02-2014 @ 11:56 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Μαυρομαντηλού
26-02-2014 @ 16:53 | σε λέω λοιπόν με έρωτα παράφορο, δάφνη της ερημιάς μου
κι ακόμα λάμψε στο κατάφορο της άρρωστης καρδιάς μου
ξημέρωσα οδοιπόρος στου έρωτά σου τον καημό
βυθίζομαι σα νικηφόρος στην αγκαλιά σου και σιωπώ
κοίταξε βρίσκομαι πια ψηλά μαζί σου μες στο φώς
σ'αγγίζω αληθινά,μ'αγγίζει επιτέλους κι ο θεός
ΑΦΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΣΤΑ ΨΗΛΑ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ
ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::kiss.:: ::kiss.:: | |
ΑΙΓΙΕΑΣ
26-02-2014 @ 19:50 | ::yes.:: ::yes.:: | |
φραγκοσυριανος
26-02-2014 @ 20:00 | ανοίγω πια το βήμα πίσω δεν με πάει ο καιρός
ο ήλιος μου απ'το κρίμα ματώνει λιγοστός
μετέωρος γυρίζω,σπάζοντας της ζωής μου τους φλοιούς
γυρεύω ν'αντικρύζω τη μορφή σου στους αρμούς
βγαλμένος απ'τα πάθη πρέπει να σε τραγουδήσω
και ξέρω κι έχω μάθει πρώτος να σ'αγαπήσω
σε λέω λοιπόν με έρωτα παράφορο, δάφνη της ερημιάς μου
κι ακόμα λάμψε στο κατάφορο της άρρωστης καρδιάς μου
δεν είμαι παρά μόνος μου πιο γνώριμος του χθές
φθαρτός στα στήθη ο χρόνος μου οι μέρες μακρυνές
μα τώρα που βουλίαζω σε λέω και γαλήνη
φοβάμαι που βραδιάζω σε τόση λησμοσύνη ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
 |
