Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131120 Τραγούδια, 269538 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μνήμη
 Πάει. Αυτό ήταν. Χάθηκε η ζωή μου φίλε μέσα σε κίτρινους ανθρώπους βρώμικα τζάμια κι ανιστόρητους συμβιβασμούς. Άρχισα να γέρνω σαν εκείνη την ιτιούλα που σουχα δείξει στη στροφή του δρόμου. (Κατερίνα Γώγου)...μόνο αγάπη
 
Κίτρινα κρίνα.
Αυλόπορτες με νούμερα
της ξενιτιάς…σκουριά στη
μνήμη.
Ξέθωροι σοβάδες,ωχρή
φωτογραφία μιας σμίξης
σταυρωμένη σε τοίχο,σκουριασμένο
καρφί και ματώνει…κάποτε.

Χάσκουν τα παράθυρα
μυρωδιά βασιλικού…
Φυγή ή εγκατάλειψη…κάποτε.

Ένας παππούς μονολογεί,
τραγούδια από χαμένη πατρίδα.
Το κενό του,μεγαλούργησε
-στις ρυτίδες του προσώπου ,
υποψία πολέμων-φανταστικό κόσμο
που του μιλά.
Παππού μη κλαις…παππού μη κλαις.

Τρύπιο παντελόνι και τραγιάσκα…
Παίξε παππού την λύρα παίξε,
να θυμηθώ,η λήθη με νανούρισε …
κάποτε…

Παίξε,να θυμηθώ,το
τραύμα ζητάει εκδίκηση .
Κίτρινα κρίνα…
Θα κόψω ένα .
Δακρύζει ο βλαστός …



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Στο φως και το σκότος, η Αθωότητα μου είναι η πιο πρόστυχη…FRACTALS...
 
FRACTALS
10-03-2014 @ 14:34
http://www.youtube.com/watch?v=wnA8u9qFw48
Μέγας, Νίκος Κυπουργός.
Vicky mouse
10-03-2014 @ 15:49
Παίξε,να θυμηθώ,το
τραύμα ζητάει εκδίκηση .
Κίτρινα κρίνα…
Θα κόψω ένα .
Δακρύζει ο βλαστός …

όλα τέλειο.. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
10-03-2014 @ 16:02
::up.:: ::up.:: ::wink.::

Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!
Βασίλης Μ.
10-03-2014 @ 16:46
"Η μνήμη
η έχιδνα αυτή
με τις ερμαφρόδιτες παχύσαρκες κόρες της
τις Τέχνες - εφτά τον αριθμό.

Η μνήμη μου στον αριστερό μου κρόταφο
στο σιδερένο τρίγωνο της στρογγυλής πλατείας
πέντε φορές είναι πυρπολημένη.
Βαθιά πολύ στα έγκατα στα βάθη
κάτω απο το χώμα
κάτω απο τη φωτιά
τον αέρα, τη βροχή, σε κόκκαλα αρχαιότητας
είναι καλά κρυμμένη.

Λέξεις ανάκατες
ασφυκτιούν, σαλεύουνε
χωρίς αίμα να πάρουν αίμα
στο φώς θέλουν να βγούνε.
Να βρουν θέλουνε
την πρωταρχική τους Αρχή.

Ο Λόγος είναι πράξη.

Εγώ κατάφερα
να μη με θυμάται, να μη με γνωρίζει
να μη με γυρεύει.
Να μη μ'εξωθεί.

Και το δεξί μου δάχτυλο
αυτό που συνέχεια με δείχνει
με σκαλίζει
με καταγράφει με βρόμικο σπασμένο γυαλί
πέντε φορές το έσφαξα
πέντε ράμματα έμεινα.
Πεντάλφα της Μαγείας.

Δεν έχω Μνήμη, Αύρα, Ποίημα, Μουσική.
Άγγελοι του Σκότους
Προδότες του Φωτός την πύλη του Δάντη με
υπόκωφη βοή μ'ανοίγουνε
ίσα ίσα μόλις λοξά περνάω.
Χέρια που δεν τελειώνουνε κι όλο μακραίνουν
βγαίνουνε σούρνοντας από τον αιώνιο σεισμό
εκμαγείο στο πρόσωπό μου σφραγίζουνε το σημάδι
του Κάιν, «Κι άλλους κι άλλους», ψιθυριστά
ουρλιάζουνε, «φέρε μας εδώ να πληθύνουμε,
κατέβασε κι άλλους» .



Μνήμη του Δικαίου
γύρισε για μια στιγμή
μια λέξη μικρή ολομόναχη
σαν εμένα είναι....",

(Κ. Γώγου)


Κι ως μότο η Κατερίνα... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Η Αλήθεια,την οποία φωνάζει η Κατερίνα Γώγου,
θα είναι πάντα ο εφιάλτης του κάθε αιθεροβάμωνα...
Φανταστικό και το δικό σου!!!!!!!!!
nadin1974
10-03-2014 @ 17:32
Παίξε παππού την λύρα παίξε,
να θυμηθώ,η λήθη με νανούρισε …
κάποτε…

Παίξε,να θυμηθώ,το
τραύμα ζητάει εκδίκηση .
::theos.::
ALEXANDROS ELLHNAS
10-03-2014 @ 17:46
οι χαμένες πατρίδες δακρύζουν ακόμη ...
Tessi
10-03-2014 @ 21:04
Το κενό του,μεγαλούργησε
-στις ρυτίδες του προσώπου , ::up.:: ::up.:: ::up.::
eksoristos
10-03-2014 @ 22:03
::smile.::
http://www.youtube.com/watch?v=xa5yqxTr2Hg
Ναταλία...
11-03-2014 @ 12:42
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο