| |
[I][B]Αγγίζει η πένα το χαρτί[/B]
Αγγίζει η πένα το χαρτί
οι λέξεις την ψυχή μου
χαϊδεύει η ανάσα σου τ'αυτί
το χέρι το κορμί μου.
Ανατριχίλα ένιωσα μόνο με την ιδέα...
πως στην ψυχή μου θα ‘μπαινες για να γεννούμε ένα...
Ο ήλιος άγγιξε την γη
η αγάπη σου εμένα
τα χέρια σμίξαν την στιγμή
τα χείλη έβαλαν φωτιά
τα μάτια γίναν ένα.
Ποτέ ξανά δεν ένιωσα
ό,τι ένιωσα μαζί σου...
Είσαι νερό για την φωτιά
και φλόγα για το κρύο,
είσ' έν' αγέρι για δροσιά
του δέντρου μου η φυλλωσιά
της μούσας μου τ'ωδείο.
Τρέχει η πένα στο χαρτί
τσιτώνει την ψυχή μου
κοιλά η ζωή στην αορτή
παντοτινά μαζί μου.
Άνοιξε σαν τριαντάφυλλο
η αγάπη μου για σένα
άγγιξε τον ρομαντισμό
τον ήλιο, το φεγγάρι
άγγιξε κι εσένανε
κι έρχεται να σε πάρει
Είν' η ανάσα σου κοφτή
τα χέρια σου γεμάτα
είν' η ματιά σου αστραπή
οι λέξεις ένα με την γη
κι είσαι της γης τα νιάτα
Το σώμα ψάχνει την βροχή
το στόμα σου τα χείλη
το στήθος ψάχνει επαφή
η αγάπη σου φυτίλι
ν’ ανάψει για να μην χαθείς
στον δρόμο σου το δείλι
Αφήνει η πένα το χαρτί
ο νους μου την μορφή σου
ας μείνει η αγάπη μια ζωή
παντοτινά μαζί σου.[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
