αντιφατική...
16-04-2014 @ 07:09 | Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό ! ! ! ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
ΑΝΤΗΣ
16-04-2014 @ 08:50 | φοβερο | |
ΒΥΡΩΝ
16-04-2014 @ 09:01 | Σίγουρα
όταν αναπνέεις σημαίνει οτι ζεις.
Εγώ όμως δεν έχω καμιά ανάσα,
δεν μου έχει μείνει κανένας πνεύμονας.
Μέσα σε όλα αυτά είμαι σε αναμονή
να μοιράζομαι τις παλίρροιες γιά ένα αθάνατο...
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
KANLIS GEORGIOS
17-04-2014 @ 00:16 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Παπαθεοφάνου Αθηνά
17-04-2014 @ 08:56 | ::up.:: Το σώμα μου σαπιοκάραβο που βουλιάζει.
Της ψυχής μου ο βόμβος να χάνετε σιγά-σιγά.
Μέσα μου λιμνάζει ένας βουβός πόνος,
που απλώνεται σαν μολύβι στο μουδιασμένο κορμί μου.
Κρυώνω...Ο φόβος μαχαρώνει την ψυχή μου.
Περνώ τα σύνορα της οδύνης.
Πεθαίνω...Η ανάσα μου πάγωσε.
Κρατάω στα μάτια μου την Ανατολή
και αυτά με βυθίζουν στο πιο καταχθόνιο σκοτάδι. ::theos.:: ::yes.:: | |
aridaios
02-05-2014 @ 10:01 | http://baroqueen.blogspot.gr/2014/02/blog-post_16.html | |
Black Butterfly :)
05-05-2014 @ 19:02 | Θαυμασιο | |
Black Butterfly :)
03-06-2014 @ 17:52 |
Το έγραψα μετά που διάβασα το υπέροχο ποιήμα σου Graciella ΄΄Σιωπηλές κραυγές''
Celestia (Graciella ) © 27-03-2014 @ 02:15
Ανάσες που παγώνουν…''Σιωπηλές κραυγές''
Φόβος μαχαιρώνει τις ψυχές τους
..................................................................
Είμαι πιο κοντά στο φρέσκο χώμα
παρά στον ήλιο και στον βρώμικο αέρα.
Σίγουρα
όταν αναπνέεις σημαίνει οτι ζεις.
Εγώ όμως δεν έχω καμιά ανάσα,
δεν μου έχει μείνει κανένας πνεύμονας.
Μέσα σε όλα αυτά είμαι σε αναμονή
να μοιράζομαι τις παλίρροιες γιά ένα αθάνατο...
Ο ουρανός παραμένει σιωπηλός
Οι συνομιλίες στο έδαφος γίνονται με ψιθύρους.
Κάτω απο το νεκρό το δέντρο έγειρα και περιμένω.
Ακίνητος, χωρίς ένα δάκρυ,έναν στεναγμό...
Αγγίζω το έδαφος,άνθρακας-μαύρα φυλλώματα.
Το χέρι μου σαν άγκυρα κρατάει μια ρίζα.
Το σώμα μου σαπιοκάραβο που βουλιάζει.
Της ψυχής μου ο βόμβος να χάνετε σιγά-σιγά.
Μέσα μου λιμνάζει ένας βουβός πόνος,
που απλώνεται σαν μολύβι στο μουδιασμένο κορμί μου.
Κρυώνω...Ο φόβος μαχαρώνει την ψυχή μου.
Περνώ τα σύνορα της οδύνης.
Πεθαίνω...Η ανάσα μου πάγωσε.
Κρατάω στα μάτια μου την Ανατολή
και αυτά με βυθίζουν στο πιο καταχθόνιο σκοτάδι.
::love.:: | |
 |
