stixoi.info: Ανάστασις του kin

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ανάστασις του kin

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ανάστασις του kin

Ο kin...ήταν ένα στιχολούλουδο που έγινε άγγελος νωρίς

Το ποίημα είναι δικό του....Σε ευχαριστώ γιόγγι μου που μας τον θύμησες....

Ημέρα Σάββατο, το Μέγα.
Τα πρόσωπα, έγιναν και πάλι λαμπρινά,
με το φέγγος της ελπίδας, να γεμίζει τα μάτια...

Και τ'άστρα τ'ουρανού τόσα,
όσα και οι εκλησιές...

Και οι λαμπάδες, κεριά κοινά,
ντυμένα στα χρώματα της επ-ανάστασης,
προσέρχονται σβηστές, καρτερικές,
πιστές, στον δικό τους μυστικό δείπνο,
όπου το δεύτε λάβετε φώς είναι ο σωτήρας,
κι εκείνες δεν είναι παρά μόνο οι μαθητές...

Και ξάφνου, έρχεται το φώς,
οι λαμπάδες παίρνουνε φωτιά,
τ'άστρα χάνονται μπρός στο ΦΩΣ...
κι όλη η χώρα, ξαναγενιέται εκ του μηδενός...

Και πριν λαλήσει τρείς,
το φώς θα'χει χαθεί,
το χαμόγελο θα΄χει σβήσει,
και η χώρα θα κείτεται και πάλι νεκρή...

Και οι άνθρωποι νεκροί,
θύματα του δολοφόνου εγωισμού τους...

Κι αυτό, γιατί στης αναστάσεως την ώρα, το μόνο που υπάρχει είσαι ΕΣΥ.
Αποζητάς την σωτηρία, μέσω της υπάρξεως εκείνου.
Κι ο Γολγοθάς του, και η θυσία του και η ανάσταση του,
όλα, στην υπηρεσία της δικής σου σωτηρίας.
Στην υπηρεσία της εύκολης, άκοπης, απαίδευτης σωτηρίας σου,
που τελικά δεν θα'ρθει ποτέ γιατί δεν πρόκειται ποτές σου να θυσιάσεις το παραμικρό.

Πες μου, την ένιωσες ποτέ την ανάσταση του;
Την δική του την ανάσταση, την ένιωσες ποτέ;
Τον είδες, τον βλέπεις κάθε χρόνο ε;
Ανεβαίνει, ίπταται, με τα χέρια ανασηκωμένα προς τον ουρανό και το κεφάλι να κοιτάζει ψηλά...
Τον είδες;
Πες μου, τον είδες ποτέ να κοιτά κάτω, να γυρεύει να σε βρεί με το βλέμα;
Τον είδες ποτέ να κοιτάζει χαμηλά;
Οχι βέβαια, δεν θα μπορούσες, γιατί ΕΚΕΙΝΟΣ ήταν Άν-θρωπος...
Γιαυτό κοιτούσε ψηλά...
ΑΝ-ΘΡΩΠΟΣ...
Κι εσύ τον ονόμασες θεό...
Γιατί άν τον αναγνώριζες ως Άν-θρωπο, τότε εσύ θα ήσουν τι;
Τίποτα...
Γιαυτό τον ονόμασες θεό, γιά να είσαι κάτι.
Γιαυτό κάθε χρόνο τρέχεις να κλέψεις ψήγματα από την ανάσταση Του...
Για να ελπιζεις σε κατι...
Σε κάτι εύκολο, χαρισμένο, δίχως κόπο, δίχως πόνο, δίχως θυσία καμία δική σου.

Για πες μου εσύ, εσύ που ζητάς μερτικό από την ανάσταση του...
Πες μου που ήσουν όταν εκείνος ανέβαινε τον Γολγοθά του;
Εσύ;
Εσύ τον ανέβηκες τον δικό σου;
Φορτώθηκες τον σταυρό σου στην πλάτη;
Δέχθηκες να συρθείς πάνω στο βράχο έρποντας προς την κορφή ΣΟΥ;
Τις βουρδουλιές τις ένιωσες να σχίζουν το κρέας και να χώνονται μες τα τρίσβαθα της ψυχής σου;
Τις ύβρεις των βασανιστών σου, τις είδες να έρχονται και να βιάζουν ό,τι πιό ιερό έχεις;
Την χλεύη;
Την χλεύη του όχλου;
Την είδες να έρχεται ίσα πάνω σου σαν τον κυκλώνα;
Τους είδες όλους αυτούς να στέκονται από ψηλά και να φτύνουν την χλεύη τους πάνω στο γυμνό κορμί σου;
Το ένιωσες το δηλητήριο της να λειώνει την ύπαρξη σου την ίδια;
Τα κάρφια να χώνονται μες το κρέας, να τσακίζουν κόκαλα, να συνθλίβουν την υπόσταση σου όλη προκειμένου να σε καθηλώσουν εκεί ψηλά;

Όχι...
Προτίμησες τον Γολγοθά σου, να τον κάνεις Γολγοθά Του...
Κι εσύ, απαρνήθηκες εαυτόν τρείς...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 18 Στα αγαπημένα: 4


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Πρόσωπα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven

astrojoggi's 18-04-2014 @ 21:39	Ενα φιλι Μαργαριταρω!
pennastregata 18-04-2014 @ 21:43	Φόρος τιμής...
astrojoggi's 18-04-2014 @ 23:00	Μπραβο βρε πενα στρεγκατα τα σχολια σου ειναι στοχευμενα , γραφεις χωρις ρισκο , χωρις να νοιαζεσαι Χωρις φοβο ...παραδειγμα...
astrojoggi's 18-04-2014 @ 23:42	Που φτασαμε βρε Μαργαριτα να δινουμε μετα απο τοσο αγωνα το πονημα του Γιωργη Ενω η αγνη και το κτινος εχουν διαφορετικη αποψη τι ξεφτιλα ειναι αυτη!
MARGARITA 18-04-2014 @ 23:44	Δεν με απασχολεί η γνώμη τους Γιόγγι μου...
Μνησαρέτη 19-04-2014 @ 00:00	Κειμήλιο! Πρέπει να κρατηθεί σαν οδηγός ψυχής Και πώς να χάθηκε μια τέτοια ψυχή, πώς ο λόγος κήρυγμα να τελείωσε Σας ευχαριστώ, μου συστήσατε έναν Άνθρωπο που άξιζε να ξεχωρίσει!
GRHGORHS K 19-04-2014 @ 06:42	καλημέρα καλή ανάσταση και καλό πάσχα
CHЯISTOS P 19-04-2014 @ 09:41	Σπονδή σ' έναν άγγελο ! Καλή Ανάσταση !
κομπλεξικός 19-04-2014 @ 11:39	Ποίημα!
ΕΛΕΑΝΝΑ 19-04-2014 @ 22:06	Δεν ξεχωρισε τον εαυτο του απο το Θεό γι αυτο εφυγε νωρίς γιατί τετοιοι αγγελοι ερχονται για λιγο σαν το φως ,με φως για το φως...αυτο ηθελα να διαβασω σημερα !Υπέροχο!
seizeTHEday 23-04-2014 @ 22:06	Για τον Βασίλη και την Μαργαριταρένια μια ζεστή σφιχτή αγκαλιά.
seizeTHEday 24-04-2014 @ 09:18	http://3.bp.blogspot.com/_zkh8bJAnhFs/SnI1zKhuFQI/AAAAAAAAAJI/ipkOYXiEaEg/S220/giwrgos.jpg ~ Γιώργος Αλεξόπουλος (kin) [κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ~ 28-7-2009] ~ http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=index&sort=date&order=desc&poet_id=1661 ~ Η πρώτη του δημιουργία στο stixoi: 29-10-2004, "Θυμάσαι;", http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=5445
seizeTHEday 24-04-2014 @ 11:15	https://twitter.com/aspro_mauro/status/459258844581883904/
ierapostolos 01-06-2014 @ 17:43	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ακριτας 31-10-2017 @ 19:12	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tabasco0 31-10-2017 @ 19:17	από έναν χριστιανο που κοροιδευει καλυτερα ενας αθεος που πιστευει(στην αθεία του)
Ηώς 31-10-2017 @ 20:22	........διάβασα του Βασίλη το πρωϊ ...αλλά δε γνώριζα για ποιόν.. ::angel.::
kapnosa-v-ainigma 31-10-2017 @ 22:18	::love.:: ::love.:: ::love.:: Γεια σου Μαργαριτα μου. Να εισαστε ολοι καλά που θυμαστε με τοση αγαπη το Γιωργο....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο