Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131305 Τραγούδια, 269580 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο Έρωτας κι ο Χάρος
 Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε -
 
Στα μάτια σου.. και σ’ ένα αργό τσιγάρο
Αντάμωσα τον Έρωτα.. τον Χάρο
Και τά ‘πιανε σαν φίλοι επιστήθιοι
Και γέλαγαν μαζί τους οι ηλίθιοι…

Αγάπη δίχως πόνο όμως.. ποιός έζησε
Στον θάνατο προτάσσοντας τα στήθη ;
Στου πάθους τις εκρήξεις.. ποιός δεν μέθυσε
Φωνάζοντας σαν δαίμονας στα πλήθη ;…

Στο γέλιο σου.. στη γλύκα της φωνής σου
Κεράκι.. κι έλιωσα μες στο «μαζί» σου
Τι άλλο – λες – θα μπόραγα να κάνω
Εξόν.. απ’ το να πέσω να πεθάνω ;…

Ποιός άλλος από σένανε θα τόλμαγε
Να κλέψει την αδάμαστη καρδιά μου ;
Ποιός τάχα την ανάγκη μου θα φόραγε
Σηκώνοντας τα βάρη τα δικά μου ;…

Στην τόλμη σου.. το σθένος.. την σοφία
Προσκύνησαν δακρύζοντας τα Θεία
Σαν άγαλμα σε κοίταζα.. απορούσα
Εγώ.. μες στη ζωή σου.. πώς χωρούσα ;…

Κοντά σου όμως πίστεψα στα θαύματα
Και διάβασα ανάποδα τα γράμματα
Εκείνα που με δίδαξαν ανίδεοι
Δηλώνοντας στο διάβα τους.. ημίθεοι !…

Δεν προσμονώ πια τη «Δευτέρα Παρουσία»
Πίνω το νέκταρ στη δική σου αμβροσία
Ξέρει η Αγάπη και νεκρούς να ανασταίνει
Και στους αγράμματους τ’ αλφάβητο μαθαίνει…

Ξέρει κι ο Έρωτας το σώμα να κερδίζει
Σαν παύει ο άνθρωπος στο μέλλον να ελπίζει
Ξέρεις κι εσύ.. όσα εγώ πια δεν ορίζω
Μα δίδαξέ με τη χαρά να σου δωρίζω…





13-14/1/2009




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
aridaios
02-05-2014 @ 10:03
Ποιός τάχα την ανάγκη μου θα φόραγε
Σηκώνοντας τα βάρη τα δικά μου ;… ::rock.:: καλοοοοοοοοοοο
Ναταλία...
02-05-2014 @ 10:49
Ξέρει η Αγάπη και νεκρούς να ανασταίνει
Και στους αγράμματους τ’ αλφάβητο μαθαίνει…

Ξέρει κι ο Έρωτας το σώμα να κερδίζει
Σαν παύει ο άνθρωπος στο μέλλον να ελπίζει
Ξέρεις κι εσύ.. όσα εγώ πια δεν ορίζω
Μα δίδαξέ με τη χαρά να σου δωρίζω…

Μαρία πάντα η γραφή σου στην κορηφή ::yes.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
02-05-2014 @ 13:27
Δεν προσμονώ πια τη «Δευτέρα Παρουσία»
Πίνω το νέκταρ στη δική σου αμβροσία
Ξέρει η Αγάπη και νεκρούς να ανασταίνει
Και στους αγράμματους τ’ αλφάβητο μαθαίνει
::theos.:: ::theos.::
La Petite
02-05-2014 @ 19:20
Ο Έρωτας κι ο Χάροντας
απ' τα παλιά τα χρόνια
στήνουνε μάτια μου χορό
στου Διγενή τ' αλώνια... ::angel.::
κομπλεξικός
02-05-2014 @ 19:36
Ποίημα κι' αυτό Μαρία..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο