| |
[I]Το “εμείς” κάναμε “εγώ”, το “είμαι” έγινε “έχω”
Άριστα βγάζω στο σχολειό, τίποτα δεν κατέχω
Την ύλη μου ‘μαθαν Θεό, το εγώ να ανατρέφω
Το ονόμασαν πολιτισμό, μα θλίψη όλο έχω
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το τίποτα κι οι φόβοι μου, κάνουν καλή παρέα
Θυμό, οργή και πανικό, σε πόλεμο μοιραία
Συστήματα ανάπηρα, κράτος και εκκλησία
Με μιας γκρεμό μας δείχνουνε και στήριξη καμία
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο κόσμος όλος είναι παζλ, η συνοχή μετράει
Ένας είναι χαρούμενος, ο κόσμος τραγουδάει
Το σύμπαν ζει αρμονικά, καθείς χαμογελάει
Γνώσεις από διάνοια, όχι από ψευδ- αισθήσεις
Γνήσιο πνεύμα αθάνατο, ζωή μ’ ελευθερία
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το “εδώ” είναι “παντού”, το “τώρα” είναι αιώνιο
Κάνε την γνώση σου γνωστή, του έρωτα συν-ουσία
Γιατί είσαι τόσο κτητικός; Ανέραστη Αξία;
Μοίρασε τα ταλέντα σου, να τα χαρεί η πλάση
Διέλυσε την κρισάρα μας, χωρίς αίμα να στάξει
Πηγή Έμπνευσης: http://enallaktikidrasi.com/2014/05/zoume-se-ena-matrix-i-anatropi-einai-thema-xronou/[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
