| |
εκει στης καρδιας
τα λημερια τα σκουρα
δεν μιλας μονο κοιτας
αγναντευεις τους χτυπους.
τους ακους
και αυτοι γκρεμιζουν τοιχους
αφου πονουν καθε λεπτο
χανονται στην μεθη της
βουλιαζουν αργα.
δεν τολμας να μιλησεις
γιατι οτι και να πεις
δεν θα το ομολογησεις.
ο τρομος της αγαπης
ο πανικος του ερωτα
ο φοβος της λατρειας
τα ουρλιαχτα των ψιθυρων
δημιουργουν την ανασφαλεια,
ενω η ζωη νυφαλια
τριγυριζει το μαχαιρι.
το δικοπο της αγαπης,
που πονα οταν ζωντανευει
πονα οταν σκιρτα
πονα οταν πεθαινει σε μια αγκαλια.
και εγω τα δακρυα πινω
γιατι δεν μπορω να ξερω
οτι δεν σε εχω.
την αληθεια πνιγω
στο ονειρο που πνιγει εμενα.
γυρω μου μονο καμμενα
κομματια της ζωης
της ζωης μου που φευγει
και δεν την κρατω.
γιατι δεν χρειαζεται
οταν εσυ δεν ξερεις πως πονω.
αυτο ειναι το βασανο.
γλυκοπιωτο το δηλητηριο
και ομως το ζητω σαν νερο.
το πινω
και με αυτο ζω.
ενω αυτο με διαβρωνει
καιει τα σωθηκα μου
εγω ομως με αυτο ζω.
και οταν τις νυχτες
χωρις την ανασα σου,
χωρις τη καρδια σου,
ξερω οτι δεν θα τις εχω
και ποναω.
στριβω η ιδια το μαχαιρι
και γελω οταν ματωνω.
και ας κλαιω οταν πονω.
γιατι ειμαι ερημος.
εγω ειμαι. χωρις κανεναν...
μια ερημος...
που οι καταιγιδες της,
αυτες που εκεινη δημιουργει,
την πονουν. την αλλαζουν.
στον αδη την δελεαζουν
ομως δεν παει.
ομως δεν παω.
γιατι ξερω οτι το πιο σημαντικο
ειναι να ζω.
για να σε βλεπω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
