| |
| | Χωρις τιτλο |  | | |
[I][B]
Έγινε η αγάπη σου σταγόνα μεσ την θάλασσα
και ενώ παλεύω σαν τρελή για να την φτάσω...
άπλωσε χέρι και με κράτησε σφικτά
στην αγκαλιά του, ο Ποσειδώνας, να ξεχάσω..
Και συ συνέχιζες τον δρόμο τον υγρό σου,
και ένιωθες μόνος που δεν μ΄είχες στο πλευρό σου..
και ίσως ακόμα να αγαπάς και να παλεύεις,
Πάνω από κύματα μ΄αφρούς να με γυρεύεις..
Τώρα ποιος γύρευε ποιον, ποιος έφυγε,
και πως, και τι, και ποιο ειν το γιατί,
μένει γεμάτη μ απορίες του μυαλού η...καταπακτή
ΝεφΕλλη
15/5/2014.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | Το ξάγναντο αγάπησα, μα η ζωη...Θολό τοπίο. | | | |
|
ΑΝΤΗΣ
16-05-2014 @ 07:17 | υπεροχο | | ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
16-05-2014 @ 20:39 | ::love.:: | | Αγιοβλασιτης
12-12-2020 @ 17:12 | Ωραίο είναι Νεφέλη ::hug.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-12-2020 @ 21:18 | Τώρα ποιος γύρευε ποιον, ποιος έφυγε,
και πως, και τι, και ποιο ειν το γιατί,
μένει γεμάτη μ απορίες του μυαλού η...καταπακτή ::yes.:: ::hug.:: ::yes.:: | | iokasth
12-12-2020 @ 22:01 | Σας ευχαριστώ πολύ φιλαρακια μου..
Ενα παλιό μου. Τώρα έμπνευση; τ ι π ο τ α...
ΝεφΕλλη
| | χωρίς λόγια
13-12-2020 @ 00:27 | ωραίο! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
