| |
Περνούν στα μάτια μου μπροστά, ευθυτενώς ή κουνιστά,
εδώ και κει - κι αντικριστά, έξω φωνή, κελαρυστά,
της πολιτείας οι ταγοί (τρώγοντας φρέσκια σαντιγύ)
και διαλαλούν όλο πυγμή, η λευτεριά πως δεν αργεί,
πως θα σωθούμε στο εξής, απ’ τα δεσμά της φυλακής
και ο λαός περιχαρής, της γρανιτένιας ηθικής,
το μεγαλείο θα φορά. Δεν θα λατρεύει τον παρά,
αλλά τον μόχθο μοναχά (αυτό το δίνουν και γραπτά).
Θα διορθωθούν όλα ευθύς, μεμιάς, κατόπιν εκλογής
κι εφόσον πάρουν, εξαρχής, δικαίωμα υπογραφής.
Το μέλλον έρχεται λαμπρό, το παρελθόν το ζοφερό
και ό,τι άλλο βλαβερό, θα ξεχαστούν με τον καιρό.
Βουνά και λόγγοι θα σκαφτούν, καλύβες θ’ αναστηλωθούν,
οι στάβλοι θα ξεσκ@τιστούν, τα φαγητά θ’ αλατιστούν,
θα ’χει τρεχούμενα νερά, θα έχει γέλιο και χαρά
θα είναι όλα ζουμερά, δεν θα υπάρχει συμφορά,
ούτε πικρές ανηφοριές, μα ούτε δρόμοι με στροφές,
δεν θα ξηλώνονται ραφές, θα είναι κάθε τι σαφές!
Γρήγορα έλα, Κυριακή, μεθυστική, ερωτική,
μοναδική, εκλογική, αχ ιστορία να γραφτεί!
Είναι μεγάλο το καλό κι όποιος λιγάκι έχει μυαλό,
θα δει εμπρός του ροδαλό, το μέλλον του... τ’ απατηλό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
