| |
Ανούσια, αναίτια, του κόσμου τ' ανελέητα
που χώρια σας οι θάλασσες γαλήνη ανταμώνουν
της ερημιάς δημιούργημα, του ουρανού αντάρα.
Αφήνω τείχη να υψωθούν τη λύπη να παλεύουν.
Ανούσια, αναίτια του κόσμου τ' ανελέητα
εσείς από τη μοίρα σας, εμείς απ΄το μυαλό μας
και πάνω σας ορθώθηκε η ύβρις της γενιάς μας.
Του νου γλυκιά αποθυμιά βρυχάται μανιασμένα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
