| |
[I]Στον Όλυμπο ανέβασε για αέρα τον καημό του
Να ψάξει τα άστρα από κοντά, να πιεί το φεγγαρόφως
Τον Ήλιο να λογαριαστεί, το άπειρο το Φως Του
Δάκρυσαν τα μάτια του, κλάψανε τα δέντρα
Και τα πουλιά τραγούδησαν θανάτου μελωδία
Στραγγίξαν όλα τα ζουμιά απ΄την απελπισία
Ρυάκια τρέξαν ορμητικά που γίνανε ποτάμια
Στην λίμνη ηρεμήσανε, στη θάλασσα χυθήκαν
Το αλάτι της περίσσεψε, φρενάρανε τα πλοία
Οι ναυτικοί οργίστηκαν, συννέφιασαν τα ουράνια
Σανίδες που χτυπήσανε την θάλασσα να μερέψει
Την φούσκωσαν, την φούντωσαν να πνίξει θα γυρέψει
Οι Θεοί θυμώσανε, πλανέψαν τα πανιά τους
Αέρηδες φυσίξανε, χαλάσαν τις πυξίδες
Του άρπαξαν την ρουφηξιά του τελευταίου τσιγάρου
Ρυάκια τον παρέσυραν, που γίνανε ποτάμια
Στην λίμνη ηρεμήσανε, στη θάλασσα χυθήκαν
Τα δάκρυα σταμάτησαν , γαλήνεψε το σύμπαν
Πέταξε ρούχα, βούτηξε, στην πράσινη την λίμνη
Ήπιε νερό και γνώρισε την γεύση των δακρύων
Χάρηκε την ζωντάνια του κι ας έχασε τα ρούχα
Των δέντρων τα φύλλα θρόισαν, πουλιά του κελαϋδίσαν
Λουλούδια μοσχοβόλησαν, του γέλασε όλη η πλάση
Του γέλασε κι η μορφονιά, τον έντυσε με Ήλιο
Στο ίδιο πλοίο μπήκανε, για μια άλλη πολιτεία
Που δεν φθονεί μνησίκακα, για την Χαρά του άλλου
Το χρέος προς τον εαυτό, λογίζει πάνω απ΄όλα
Αξίες πανανθρώπινες, σέβεται σε ήλιο και μπόρα
Δεν καταντά μαρτύριο, της Φύσης το μυστήριο
Χωρίς φόβο στο θάνατο απολαμβάνει το Τώρα
[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
