Ναταλία...
26-06-2014 @ 12:49 | Βγαίνω στο δρόμο και συναντώ την Απελπισία
Βγάζει το καπέλο της και με χαιρετά.
Τρέχω να μαζέψω τα κομμάτια μου
-μη τα δει και τα πατήσει...
Πολύ δυνατό ::yes.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Γεδεών
26-06-2014 @ 14:06 | Ωραίο και καλογραμμένο!!! | |
minnie the moocher
26-06-2014 @ 14:39 | εγώ άμα τη συναντούσα αυτή θα άλλαζα δρόμο πάντως | |
Μαυρομαντηλού
26-06-2014 @ 15:40 | Με πάτησε κι εμένα μια φορά
κι ύστερα με χτύπησε στην πλάτη φιλικά...
ψιθύρισε τότε "λυπάμαι"!
Λυπάται!!!Ακούς?
Έμεινα κάτω πεσμένη για χρόνια...
Ακόμα δεν σηκώθηκα ολότελα.
Ε, ΟΣΟ ΚΑΘΕΣΑΙ ΠΕΣΜΕΝΗ ΠΟΛΟΙ ΘΑ ΣΕ ΠΑΤΑΝΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΗΚΩ ΠΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΚΟΥΣ ΕΚΕΙ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΑΚΟΜΑ ΔΕ ΣΗΚΩΘΗΚΕΣ ΟΛΟΤΕΛΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΤΙ ΚΩΛΟΚΑΘΕΣΑΙ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΓΕΡΘΙΤΗ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΓΡΑΦΕΤΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::wink.:: ::yes.:: ::yes.::
ΣΗΚΩ ΣΗΚΩ ΣΗΚΩ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Πάρης Π.
26-06-2014 @ 16:47 | Υπέροχο !!!!!!
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
 |
