Ο πρόλογος, λόγια άγουρα, αβασάνιστα,
παντός καιρού και χρόνου...
Ένα "ωσεί παρών" ως κύριο θέμα
και ως επίλογος ένα άβατο βράδυ...
Ενα "πάτερ ημών"από απίστων χείλη
κι΄ένα αντίδωρο από χέρια τρεμάμενα
από πρόσφορο αδιάβαστο...
ένα κοκτέιλ ,αργό δηλητήριο
ώστε το μoιραίο να μην είναι και ακαριαίο...
