| |
Αισθάνομαι σιωπηλό όργανο που κρύβει υποδόριες φωνές!
Εκεί καρπούται η σιωπή θέληση ήλιου και εκεί
Των ύπνων μου η κιβωτός ανοίγεται και λάμπουν
χρυσάφια αινίγματος μες τον αέρα!
Χαρούμενα ποιήματα που κατέκτησα μες την γλαφυρή ερημιά-
Λες και θα μου ‘δινε τίποτα πιο ρομαντικό η κάμαρα…
Έγραψα φεγγαροντυμένες κοπέλες στον πλατύ ουρανό του θεάτρου,
Αγόρια σαν κρασιά που στον έρωτα τις κοπέλες μεθάνε-
Ευρύτατος μου έγινε ο ορίζοντας.
Κι όταν η πείνα των λέξεων άφησε ίζημα πόθου λάμψη
Σφυροκοπούσα ατέρμονα τα λεξιλόγια –επαίτης
λυρικής έντασης που ανήκει
σε σένα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
