| |
Αθιβολές μου μαγεμένες μοναχικές
Στη νύχτα που βουτάτε απελπισμένες
Ψάχνετε αρώματα και ήχους απ' το χθες
Μα σα ροδίσει η αυγή είστε χαμένες.
Λίγο το φως του φεγγαριού να με φωτίσει
Λίγη η νύχτα να της φανερωθώ
Παραθυρόφυλλο στο νου να μου ανοίξει
στα περασμένα μέσα τους να χωθώ
Ταξίδι δύσκολο η ζωή και μπερδεμένο
Σα τα μαλλιά σου στον ανοιξιάτικο αγέρα
Λίγο απ' το όνειρο που στέκει λυπημένο
Κρύψε μου τώρα που κοιμήθηκε η μέρα
Γλυκά χορεύουν στο μυαλό μου οι αναμνήσεις
μα μου μοιάζουνε απόψε διψασμένες
πως να μπορέσεις στη ζωή να εξηγήσεις
πως οι μέρες σου δεν ήτανε χαμένες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
