| |
ΑΡΙΘΜΟΙ
Γιναμε όλοι αριθμοί, μονάδες στα κομπιούτερ,
Γεμίσαμε τα σπίτια μας, με λαπ τοπ και με ρούτερ,
Μαθαίνουμε να γράφουμε ξανά, στα πληκτρολόγια,
Κι ας μένουμε όλοι τώρα πια στα σπίτια τα υπόγεια,
Στα μάτια μας ο φόβος δρα, και πνίγει την ψυχή μας,
Κλείνουμε αυτιά να μην ακούν, ούτε την προσευχή μας,
Γίναμε υπόδουλοι θαρρείς, δούλοι με αλυσίδες,
Μας έστησαν οι άτιμοι πολιτικοί παγίδες,
Κι εμείς σαν χάνοι πέσαμε, σαν ποντικοί στην φάκα,
Και χάσαμε τα λόγια μας, δεν βγαίνει πια ατάκα,
Μας κλέψανε τον εαυτό, αυτό που λέμε εγώ μας,
Πήραν προσωπικότητα, κλέψανε το όνειρο μας,
Όμως κι εμείς ξεχάσαμε, πως ειν η ελευθερία,
Συνήθισε η ψυχούλα μας, στο ψέμμα στην κακία,
Χειρότερο από το κακό, είναι αυττή η συνήθεια,
Το δέχεσαι σιγά σιγά, ξεχνάς πια την αλήθεια,
Σαν το πιοτό αργά αργά, σου τρώει το σηκώτι,
Ρουφάει το αίμα και ζητάς, ξανά τον αιμοδότη,
Νε σε φορτώσει με πιοτά, και σκόνες που σε πάνε,
Σε ψεύτικους παράδεισους, μα πίσω σου γελάνε,
Όλοι αυτοί οι άτιμοι, που αριθμό σε κάναν,
Νούμερο μιας στατιστικής, το πνεύμα σου πεθάναν,
Η εξουσία θέλει απλά, να σε εξουσιάζει,
Δεν θέλει εσύ να σκέφτεσαι, γι αυτό και σε δικάζει,
Στη φτώχεια και στην ζητιανιά, στον πόνο και στο δάκρυ,
Σου λέει να ζεις με ψύχουλα, αλοιώς... δεν βρίσκεις άκρη,
Κι αν το κεφάλι σηκωθεί, και ουρανό κοιτάξει,
Αμέσως θα το κόψουνε, η μέρα πριν χαράξει.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
