| |
Χρώμα δε βάζω στ’ όνειρο
Μολύβι μόνο για να ζωγραφίσω
Μοιάζει το σχέδιο πρόχειρο
Μα τη μορφή σου εκεί μέσα ατενίζω
Το φως απ’ το παράθυρο
Το πρόσωπό σου ομορφαίνει
Και είναι για μένα λάφυρο
Καθώς με ανασταίνει
Νιώθω να σ’ έχω αγκαλιά
Μέσα από μια σελίδα
Νιώθω τα γέλια σου κοντά
Ζωής εσύ, δροσοσταλίδα
Και από μόνη η μορφή σου
Ξάφνου γεμίζει χρώμα
Χρυσή στα μάτια μου η ψυχή σου
Σε ασημένιο σώμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
