Περιπάνος Δημήτρης
29-07-2014 @ 09:21 | ::theos.:: ::theos.:: Πολύ όμορφο !!! Συγχαρητήρια !!!
| |
**Ηώς**
29-07-2014 @ 09:28 | Γιε μου, η μόνη-τελευταία μου ελπίδα
τ’ αθώα μάτια σου όταν σε πρωτοείδα…...
Για τα παιδιά των πολέμων που πεθαίνουν πριν προλάβουν να χαρούν το πατρικό χάδι, ενώ αυτοί που τα σκοτώνουν λένε όμορφα παραμύθια και καληνυχτίζουν με ένα φιλί στο μέτωπο τα δικά τους παιδιά... Πώς μπορούν; Άραγε πώς;......
Πώς μπορούν; Άραγε πώς;..... ::sad.:: ::love.:: έτσι Δήμητρα συγχαρητήρια! | |
ΒΥΡΩΝ
29-07-2014 @ 09:35 | Αυτόν τον κόσμο το μικρό
πάντα ένα όνειρο νεκρό
τον νανουρίζει
και του τάζει παραδείσους.
Κι όταν ξυπνήσει ξαφνικά
με βόμβες και με χημικά
γλεντά ο θάνατος
στον πυρετό του μίσους…
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
29-07-2014 @ 09:35 | ::yes.:: ::yes.:: | |
Γεδεών
29-07-2014 @ 10:14 | Καλημέρα Δήμητρα,
Όμορφος,καθαρός, γεμάτος νόημα και αλήθεια ο στίχος σου μπράβο!!! | |
Μ.Ελμύρας
29-07-2014 @ 11:18 |
Πολύ όμορφο! | |
stefania (stefh)
29-07-2014 @ 11:34 | ::love.:: ::up.:: ::yes.:: | |
heardline
29-07-2014 @ 13:42 | Τώρα εγώ πρέπει να έχω Τόμπλεξ που δε το βλέπω αριστούργημα;;;;
Επίσης ο πιο προσκυνητής (υποκλινόμενος) ο ΒΥΡΩΝ, ανωτέρω, δεν σου προκαλεί αηδία, δεδομένου ότι κι ως θεότητα της ποίησης, θα έπρεπε να στεκόταν στο ύψος του κι όχι να σου σφουγγαρίζει το πάτωμα;;;;
::laugh.:: ::laugh.:: ::scare.:: | |
 |
