| |
[align=left][B][I]
. . *~* Όνειρα θερινής Νυχτός *~*
Καφές σ' ένα φλιτζάνι που αχνίζει
χωρίς Όνειρο, παράταιρα μυρίζει
τα αισθήματα είναι εκτεθειμένα
σίδερα σε φλόγες πυρωμένα !
Δυό παράπονα σου έκφρασα ζωή μου
για τα μάτια μου που είναι διψασμένα
σου 'χω δώσει με λατρεία την ψυχή μου
και τα πάθη μου, αγκυροβολημένα !
Απαντήσεις κάποια λόγια σαν φωτιά
και τα Όνειρα κι' αυτά πυρπολημένα
Τι ν' αντέξει η δόλια η καρδιά ?
Απ' τα δάκρυα τα μάτια βουρκωμένα.
Τις ευθύνες πέρνω πάνω μου, σκληρά
και τα σφάλματα κι αυτά είναι δικά μου
στη σκέψη, δεν χρειάζονται ενοχές
μια "αιτία" που ν' ακούει τον σεβντά μου!
Τ' ακρογιάλια περιμένουν δυό χαρές
δυό καρδιές μαζί να φτερουγάνε !
Κι ένας Έρωτας που παραμόνευε από χθες
στο νερό μαζί να κολυμπάνε !
Να πάλι. Όνειρα κάνω από φως
που δοκιμάζουν τη ζωή μου προδομένα
είναι που λένε "όνειρα θερινής νυχτός"
δίχως ελπίδες και αυτά, θα 'ναι χαμένα !
. . . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
