| |
ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΤΟΤΣΙΝΟΡΑ
Αυτά τα ματοτσίνορα,
Καρδιά μου μ’ έχουν κάψει,
Χίλιες φωτιές μες το κορμί,
Μούχουνε τώρ’ ανάψει
Σαν δάσος με τριαντάφυλλα,
Μοιάζουν σαν τα κοιτάζω,
Κι’ ευχαριστώ τον ποιητή,
Και τον χιλιοδοξάζω,
Θεέ μου δοξάζω τ’ όνομα,
Σαν ποιητής που είσαι,
Τα ματοτσίνορα αυτά,
Να με κοιτάζουν πείσε,
Τα μάτια αυτά που τάχουνε,
Όλο το φως να έχουν,
Κι’ όταν με βλέπουν, πάνω μου,
Χωρίς σκέψη να τρέχουν,
Κι’ η κοπελιά που έφτιαξες,
Στα πιό μεγάλα κέφια,
Να μου χορεύει όμορφα,
Όταν χτυπώ τα ντέφια,
Και να μου λέει πως μ’ αγαπά,
Σήμερα χτες και πάντα,
Πως θά χει μόνο εμένανε,
Στον δρόμο για εξάντα,
Τις νύχτες να την οδηγώ,
Σε μέρη παρασείσια,
Με νέκταρ να τηνε μεθώ,
Και με φιλιά περίσια,
Αχ Θεέ μου εσύ ο πλάστης μου,
Κάνε να γίνουν τώρα,
Όλα αυτά που ζήτησα,
Εδώ αυτήν την ώρα.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
