stixoi.info: Στο ύδωρ της Στυγός

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στο ύδωρ της Στυγός

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στο ύδωρ της Στυγός

Καλή εβδομάδα να έχουμε και όχι μόνο...!

Όταν αντίκρισα την πρώτη μου πληγή
ήτανε βράδυ.
Το τραύμα έλαμπε αυτόφωτο, βαθύ,
μες στο σκοτάδι,
κι αναρρωτήθηκα, την κούκλα μου κοιτώντας πεισμωμένη,
το"γιατί".

Έπειτα άρχισα να οσφραίνομαι τους γύρω
με μανία,
-ήμουν παιδί μα δεν χωρούσα πουθενά,
σε μια ιστορία-
κι αυτή η συνήθεια έως σήμερα, στ' αλήθεια, δε μ' αφήνει
πιο κουτή.

Γιατί όσα χρόνια κι αν περάσαν σαν νερό,
τραύματα χίλια,
νικώ τον πόνο σημαδεύοντας τους δρόμους
με κοχύλια
-ένα παιδί πεθαίνει μόνο σαν ξεχάσεις πως υπήρξε,
γενικώς...-

Γερνώ στα μάτια των ανθρώπων μα κρυφά
ξαναγιεννιέμαι,
ο σαρκασμός μου με διασώζει και η Αγάπη,
δεν τ' αρνιέμαι.
Στο κάτω- κάτω όλα παλιώνουν... και δεν πλύθηκα στο ύδωρ
της Στυγός...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 23 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.

ΑΝΤΗΣ 25-08-2014 @ 14:42	φοβερο
ΒΥΡΩΝ 25-08-2014 @ 15:23	-ένα παιδί πεθαίνει μόνο σαν ξεχάσεις πως υπήρξε, γενικώς...- Στο κάτω- κάτω όλα παλιώνουν... και δεν πλύθηκα στο ύδωρ της Στυγός... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γεδεών 25-08-2014 @ 17:30	Ωραίο!!!
Ηώς 25-08-2014 @ 18:18	ένα παιδί πεθαίνει μόνο σαν ξεχάσεις πως υπήρξε, ....γράφεις... http://youtu.be/qt7GUSeHRso ::love.::
adespotoi 25-08-2014 @ 18:22	το καλό είναι να μεγαλώνουμε στην ώρα του, ούτε πιο πριν, ούτε μετά. ::smile.:: ::smile.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ 25-08-2014 @ 18:36	::hug.:: ::hug.::
Αναπάντεχος 25-08-2014 @ 19:33	ο σαρκασμός μου με διασώζει και η Αγάπη, δεν τ' αρνιέμαι. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
riska 25-08-2014 @ 20:12	::smile.:: ::smile.::
errikos_rwot 25-08-2014 @ 20:41	Πανέμορφο! ::smile.::
prince philip 25-08-2014 @ 20:50	::yes.:: καλο ::theos.::
Μ.Ελμύρας 25-08-2014 @ 22:11	Θαυμάσιο αποτέλεσμα στιχουργικής δεξιοτεχνίας σε ένα δύσκολο τρόπο γραφής! Καλησπέρα!
βακχος 25-08-2014 @ 22:34	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
πανσελινος 26-08-2014 @ 10:49	Το τραύμα έλαμπε αυτόφωτο, ( ; ; ; ! ! ! ) βαθύ, μες στο σκοτάδι, ....... νικώ τον πόνο σημαδεύοντας τους δρόμους με κοχύλια( ! ! ! ) ............ ο σαρκασμός μου με διασώζει και η Αγάπη, δεν τ' αρνιέμαι. Στο κάτω- κάτω όλα παλιώνουν... και δεν πλύθηκα στο ύδωρ της Στυγός... Όταν το τραύμα γίνεται ποίημα, τι σχόλιο να γράψει κανείς; ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος 26-08-2014 @ 11:25	Ποίημα αυτόφωτο μες στο βαθύ σκοτάδι! Καλημέρα Αγάπη! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
pithanos 26-08-2014 @ 19:28	καλύτερα με πληγές (κι ας παλιώνουμε) γιατί κι ''εκεί'' να πλενόσουν θα σε τρώγαν σε Τρωικό ::yes.::
M.is 27-08-2014 @ 21:47	Ιδιαίτερο το ποίημά σου... συναρπαστική η απόδοση ! Μου άρεσε πάρα πολύ...
pennastregata 28-08-2014 @ 17:53	Ευχαριστώ, παιδιά... ::hug.::
χωρίς λόγια 23-11-2016 @ 15:00	Η Ιστορία θαρρώ πως είμαι εγώ, κάθε φορά που ανοίγω παράθυρο με θέα μία διαφορετική προσέγγιση μου . Το τραγούδι πάντα παιδικό, συντροφεύει τα γέλια και τα κλάματα. Ωραίο!
heardline 23-11-2016 @ 16:25	Σημείωσα πολλές στροφές του σήμερα, σ' αυτό που διάβασα Αγάπη, σαν μαθητής και πρώτης έμπασης στην ποίηση!!!!!!!!!!!!
Μαυρομουστάκης 23-11-2016 @ 18:28	Ωραίο!!!!
rania.foka@yahoo.co.uk 23-11-2016 @ 19:41	::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Κατράκης 23-11-2016 @ 20:30	::hug.:: ::yes.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 23-11-2016 @ 20:50	Αγάπη να μάς γράφεις πιό συχνά τα ποιηματά σου εχουν δικό τους χρώμα, ειναι στοχαστικά και πάνεμορφα, εμένα μου αρέσει να τα αναλύω, φιλιά καλό βράδυ. ::mad.:: ::mad.:: ::mad.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο