| |
Και κάπως έτσι
ξαφνικά
άλλαξαν όλα
μπρος στο δρόμο μου
βρέθηκε ένα σώμα
αλλιώτικο
με τη φωτιά στα χέρια
να θεριεύει
κι εγώ ν' αναρωτιέμαι
πως άραγε να χωρέσει
η ουσία
σ' ένα τόσο δα
μικρό ταξίδι.
Πάρε με
κράτα με στα χέρια σου
σα λεμονανθό
αφέσου σ' όλα εκείνα
τα ξενύχτια
που πέρασα
παλεύοντας για 'σένα
για την αγάπη σου
για το ριζικό σου.
Πάρε με
βύθισέ με απόψε
στο φιλί σου
σαν να μην υπάρχει
αύριο
σαν να γεννηθήκαμε
μονάχα
για να συναντηθούμε.
Δεν κρατώ στα χέρια μου
εκείνο
το χρυσό κλειδί
π' ανοίγει τις πύλες
του παραδείσου
μα σ' αγαπώ
κι αυτό νομίζω αξίζει
κάτι.
Κοίτα με
μια στιγμή μονάχα
στη νύχτα σου
θέλω να χαθώ
να με κρύψεις
στα πελώρια πέπλα
της
και σ' όποιον με φθόνο
με ζητήσει
να πεις
πως δεν υπάρχω πια
έγινα ένα μ' εσένα
πέθανα μέσα
στα μαγικά σου μάτια
κι αναστήθηκα
μέσα στον χτύπο της καρδιάς σου
εκεί υπάρχω πια
εκεί κατοικώ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
