| |
Χάραξε
Μα η βροχή απ’ έξω
Είναι αδύνατο
Ν’ αγγίξει το δάκρυ στα μάτια μου
το δάκρυ αυτό
είναι πιο ορμητικό
από έναν χείμαρρο αίματος.
Είσαι εσύ που την σκέψη μου
Σκλαβώνεις τα βράδια
Και τη μέρα γίνεσαι
Αγαπημένος στόχος.
Πόσο θα θελα τις νύχτες
Δίπλα μου
Να πλαγιάζεις
Και να ανοίγεις διάπλατα τα χέρια
Για να χω ένα λόγο
Να μπω στην αγκαλιά σου
Να κοιμηθώ
Να ησυχάσω
Και να ξεχάσω οτιδήποτε μου ματώνει
Την καρδιά
Έχοντας το στήθος σου
Για προσκεφάλι
Και το χτύπο της καρδιάς σου για οδηγό.
Πόσο θα θελα τις ημέρες
Να φωτίζει το δωμάτιό μου
Το χαμόγελό σου
Και να χω μια αφορμή
Για να πολεμώ αγάπη μου για σένα
Και για όλα τα χρόνια
Που ζούσα δίχως να προφέρω
Με τα χείλη μου τα’ όνομά σου
Δίχως να γνωρίζω ότι υπάρχεις.
Σε τούτο το κορμί που τόσο λαχταρώ
Στα χέρια μου να σφίξω
Δικό μου να το κάνω
Ποθητό μυστικό
Ορκίζομαι μονάκριβέ μου
Πως πάντα στην καρδιά
Θα ναι με τ’ άρωμά σου
Γραμμένο τα’ όνομα
Του έρωτα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
