| |
[align=center]
Δεν φεύγεις απ τη σκέψη μου ποτές
ένας φωτεινός ουρανός με αστέρια
οι πόθοι μες την νύχτα δυο καρδιές
η μοναξιά γράφει στου νου μου τα τεφτέρια.
Χάνεσαι μέσα στου μυαλού μου τα κελιά
μα δεν μπορώ πίσω το χρόνο να γυρίσω
γλύκα στο στόμα όσα μου έδινες φιλιά
το σ'αγαπώ που έλεγα πως να το πάρω πίσω?
Απλώνεται έρημο της καρδιάς μου το τοπίο
χωρίς μια όαση σε έρημο χωρίς νερό και φοινικιές
γελά και ο ουρανός με δίχως προσωπείο
αυτά που μου πες σ' αγαπώ ανήκαν σε ψευτιές
Ο έρωτας και ο θάνατος είναι δυο προσευχές
σμίξανε απόψε που το αντίο μας ενώνει
ο χρόνος σβήνει και στους δυο τις αντοχές
σμίγαν ανάσες μας εψές, το αύριο πάλι μας σκοτώνει
Όλο μικραίνουν οι σκιές και κλαίνε δεν γελούν ε
φάνηκαν μες τα βλέμματα δάκρυα σαν βροχές
σαν κύματα που σβήνουν ε προς τον Νοτιά τραβούν ε
όσα και αν σου είπα σ'αγαπώ μου μείναν προσευχές.
καλό χειμώνα και πιο δημιουργικό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
