Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στο πέτρινο πεζούλι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269428 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στο πέτρινο πεζούλι
 
[font=Comic Sans Ms][color=sienna][B]Στο πέτρινο πεζούλι[/B][/color]
[color=navy]
Σαν έρχονταν το δειλινό
--------- ανέβαινα σ’ ένα μικρό λοφίσκο
κι η ψυχή μου γίνονταν πουλί
------ και πέταγε κατά τις βουνοκορφές
μπας και δεν σταματήσει ποτέ
---------------------------- το λιόγερμα

Όμως σύντομα γυρνούσε πίσω
------------- με χαμηλωμένο το κεφάλι
και κάθονταν στο πέτρινο πεζούλι
--------------------- του σπιτιού μου
παρέα με το γιασεμί και το γεράνι

Και τότε ήταν που το αεράκι έφερνε
---------- τη μυρουδιά του ευκαλύπτου
και μια υποψία αλμύρας στα ρουθούνια
Να μου θυμίζει το αέναο ταξίδι
---------------------------- των κυμάτων
που φθάνουν ως τα μυθικά λιμάνια
---------- σε μέρη μακρινά κι αγαπημένα

Τότε ήταν
------- που το ταξίδι γίνονταν αποθυμιά
κι η μοναξιά αβάσταχτη
---- στο πέτρινο πεζούλι του σπιτιού μου
περιμένοντας
παρέα με το γιασεμί και το γεράνι
----------------------- ως τα χαράματα
Εσένα που ποτέ δεν θα ξανάρθεις

Να έτσι που τώρα ντύθηκες
με χρώμα βαθυπράσινο
---------- και μυρωδιά κυπαρισσόμηλου,
έτσι που ξάπλωσες γαλήνια στη χλόη
κοιτώντας κατά ‘κει που πάντοτε κοιτάμε
------------------------- μπας και δούμε
πίσω απ’ την κουρτίνα της σκηνής
----------------------- το μέγα σκηνοθέτη
Να έτσι, παρέα με το γιασεμί και το γεράνι
θεατές στου κόσμου τη μοίρα ανήμποροι
----- μέτοχοι στο ολοκαύτωμα της νύχτας
Έτσι ακριβώς όπως
------ συμβάντα στα χνάρια του φωτός
ζούμε και πεθαίνουμε όπως τ’ αστέρια
------- στιγμιαίες εκλάμψεις μες τη νύχτα

Ναι τότε ακριβώς είναι
--------- που το ταξίδι γίνεται αποθυμιά
κι η μοναξιά
---------- έχει μυρωδιά κυπαρισσόμηλου
τότε ακριβώς, αποβραδίς
---- στο πέτρινο πεζούλι του σπιτιού μου
Κι εσύ να λείπεις

Γιάννης Ποταμιάνος[/color][/font]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Ποταμιάνος
11-09-2014 @ 00:21
http://toxefwto.blogspot.gr/2014/08/blog-post_24.html
mari-go
11-09-2014 @ 01:38

" ζούμε και πεθαίνουμε όπως τ’ αστέρια
------- στιγμιαίες εκλάμψεις μες τη νύχτα "

Αυτή η Στιγμή είναι Μοναδική .... φως στη ζωή μας...

Πολύ ωραίες εικόνες... με άρωμα και θύμησες...
kantadoros
11-09-2014 @ 07:05
Κοιτώντας τ' αστέρια βλέπουμε έναν κόσμο
που δεν υπάρχει πια.
Από τότε που μας έστειλαν αυτό το φως, το σύμπαν
έχει γεράσει.
Καλημέρα Γιάννη. ::smile.::
ΒΥΡΩΝ
11-09-2014 @ 09:31
Έτσι ακριβώς όπως
------ συμβάντα στα χνάρια του φωτός
ζούμε και πεθαίνουμε όπως τ’ αστέρια
------- στιγμιαίες εκλάμψεις μες τη νύχτα

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αναπάντεχος
11-09-2014 @ 10:00
Σαν έρχονταν το δειλινό
--------- ανέβαινα σ’ ένα μικρό λοφίσκο
κι η ψυχή μου γίνονταν πουλί
------ και πέταγε κατά τις βουνοκορφές
μπας και δεν σταματήσει ποτέ
---------------------------- το λιόγερμα
Τότε ήταν
------- που το ταξίδι γίνονταν αποθυμιά
κι η μοναξιά αβάσταχτη
---- στο πέτρινο πεζούλι του σπιτιού μου
περιμένοντας
παρέα με το γιασεμί και το γεράνι
----------------------- ως τα χαράματα
Εσένα που ποτέ δεν θα ξανάρθεις
Η ΕΛΠΊΔΑ ΠΕΘΑΊΝΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ καλημέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
karabasgeorgos
11-09-2014 @ 11:23
Παρέα με το γιασεμί και το γεράνι
τη μυρουδιά του ευκάλυπτου
υποψία αλμύρας στα ρουθούνια
και μυρουδιά κυπαρισσόμηλου
αυτό το πεζούλι αυτή την ψυχή δεν το εγκαταλείπεις
Θα έλθει
::up.:: ::up.:: ::up.::
Αγνή
11-09-2014 @ 12:25
μπας και δούμε τον μέγα σκηνοθέτη
που "ξοδεύει τόσο μπλε γιά να μην τον βλέπουμε"
μου αρέσει να σε διαβάζω
έχεις την γαλήνη της ωριμότητας
και αφήνεις άρωμα πίσω σου....
**Ηώς**
11-09-2014 @ 12:34
Έτσι ακριβώς όπως
------ συμβάντα στα χνάρια του φωτός
ζούμε και πεθαίνουμε όπως τ’ αστέρια
------- στιγμιαίες εκλάμψεις μες τη νύχτα..........πάρα πολύ όμορφο Γιάννη!
την καλημέρα μου!
Μ.Ελμύρας
11-09-2014 @ 14:26
Να έτσι, παρέα με το γιασεμί και το γεράνι
θεατές στου κόσμου τη μοίρα ανήμποροι
----- μέτοχοι στο ολοκαύτωμα της νύχτας.

Δυό και τρεις φορές υπέροχο!
ΛΥΔΙΑ_Θ
11-09-2014 @ 15:32
Τα σέβη μου !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
Καλησπέρα Γιάννη
φλοισβος
11-09-2014 @ 16:39
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
pennastregata
11-09-2014 @ 17:06
Ομορφιά λόγου, έκφρασης...!
Την καλησπέρα μου. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
πανσελινος
11-09-2014 @ 18:49
Τότε ήταν
------- που το ταξίδι γίνονταν αποθυμιά
κι η μοναξιά αβάσταχτη
---- στο πέτρινο πεζούλι του σπιτιού μου
περιμένοντας
παρέα με το γιασεμί και το γεράνι
----------------------- ως τα χαράματα
Εσένα που ποτέ δεν θα ξανάρθεις

Ταξίδι ψυχής ...στα χνάρια του φωτός ::theos.::
Sofitsa
11-09-2014 @ 19:17
Μοσχοβολάει φύση ελληνική
και πεθυμιά!
Καλησπέρα Γιάννη!
riska
11-09-2014 @ 19:56
τι ομορφα που γραφεις.......
εισαι απόλαυση ΜΡΑΒΟ.......ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟΟΟ.......
ierapostolos
11-09-2014 @ 22:16
.....Ναι τότε ακριβώς είναι
--------- που το ταξίδι γίνεται αποθυμιά
κι η μοναξιά
---------- έχει μυρωδιά κυπαρισσόμηλου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ60
11-09-2014 @ 22:25
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο