| |
μεταφορά απο http://tapaidiatisnyxtas.ning.com/
Φεγγάρια και κοράλλια σου στολίζουν τα μαλλιά...
Δημοσιεύτηκε από τον/την kapnosa στις 29 Ιούνιος 2013 και ώρα 2:11
Περιμένω αιώνες να φανεί η τροχιά σου
Μια Χρυσή βελονιά στης βραδιάς το μελάνι
όποιος δει να περνάς ,απ το φως να τα χάνει
Με τα φεγγάρια που στολίζουν τα μαλλιά σου
Περιμένω αιώνες
Μα εσύ δεν μιλάς
Παρά μόνο κυλάς
Της καρδιάς τις σταγόνες
Περιμένω αιώνες να μου κάνεις σινιάλο
Μα ο χρόνος περνάει και ξεφεύγει η ματιά σου
Μου ξεχνιέσαι και πάλι και ματώνει η καρδιά σου
στα κοράλλια που αιώνες προσπαθώ να σου βγάλω…
Περιμένω αιώνες
Κι εσύ μου γελάς
και φιογκάκια φοράς
στα μαλλιά τους χειμώνες
μια φωλιά
Δημοσιεύτηκε από τον/την kapnosa στις 18 Μάιος 2013 και ώρα 10:28
Στη χούφτα μου κρατάω μια φωλιά
Απ΄τα απαλά σου τα μαλλιά
για σπουργιτάκια
Στη χούφτα μου κρατάω μια φωλιά
Να σμίγουν τα ζευγάρια αγκαλιά
Μες στα φιλάκια
Μα εσύ γεννήθηκες πουλί μου με φτερά
και πως κανείς να σε κρατά φυλακισμένο
και τα φτερά σου είναι μαχαίρια κοφτερά
Που με σκοτώνουν κάθε μέρα το καημένο
Στον άνεμο θα στείλω τα φιλιά
κι απ την γλυκιά σου αγκαλιά
Τις αναμνήσεις
Στον άνεμο θα στείλω τα φιλιά
Γλυκά να σου χαϊδεύουνε τα αυτιά
Να μου γυρίσεις...
μια ανάσα σκορπώ στους ανέμους...
Δημοσιεύτηκε από τον/την kapnosa στις 20 Ιούνιος 2010 και ώρα 23:24
Προσκυνώ των ματιών σου τα τέμπλα
των ψυχών το πανάρχαιο τραγούδι
προσευχή στο θεό της καρδιάς σου
να ριζώσει αγάπης λουλούδι
να ποτισει μ αθάνατο ναμα
τη ζωή να μας έχει ανταμα
μια ανάσα σκορπώ στους ανέμους
να φυλάει τους βαριά ερωτευμένους...
ύφος παλμός και μύθος
Δημοσιεύτηκε από τον/την kapnosa στις 6 Νοέμβριος 2009 και ώρα 18:02
Μες στις φωνές του κόσμου
στέκει άγγελος δικός μου
στα μάτια με κοιτά
σχεδόν τραγουδιστά
και στην αγάπη μου
γελά κι αντιμιλά
ανάβουν τα άστρα στη ματιά του
κι ας με τρομάζει η ανεμελιά του
και της καρδιάς του ο χτύπος
ύφος παλμός και μύθος
μου λέει πως μ αγαπάει
μα έχει φτερά – πετάει!
κι όλο με ξεγελάει!
Με γέλια με ζαλίζει
τους δρόμους μου σφαλίζει
χιμάνε τα μαλλιά
ανάσες και φιλιά
κι ορκίζεται τυφλά
δε θα ναι τα στερνά.
... ελβιέλα ...
Δημοσιεύτηκε από τον/την kapnosa στις 4 Νοέμβριος 2009 και ώρα 17:00
Κορδέλα, ελβιέλα, γιακαδάκι
για μέρες με το ίδιο διφραγκάκι
γελάγαμε κι άνθιζαν λες οι γειτονιές
περνάγαμε ξάνθιζαν λες και κρυφοκλαίς
Οικογενειακοί κρατούμενοι
των τέκνων μας ασκούμενοι
και της ζωής μαχόμενοι κι αντάρτες
εξαρτημένοι στις βουλές
και τις καινούριες εντολές
που θέτουν εκλεγμένοι ψυχοβγάλτες
Καπέλο, αλυσίδα, ταγιεράκι
στο ύψος μας κρατά το τακουνάκι
ξαπλώνουμε πτώμα είμαι λες μα χαρωπές
παράξενες μέρες τρελές περνάς μου λες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
